به گفته این مقام مسوول، طبق این تفاهم نامه، مقرر شده در زمینه طراحی و تولید خودروهای ارزان قیمت، کمیته مشترکی میان ایران خودرو و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری تشکیل شود. وی در نهایت تاکید کرده که اولین نمونه خودرو ارزان طی شش ماه آینده تولید خواهد شد. اگرچه تولید و عرضه خودرو به اصطلاح ارزان، مطالبه خیلی ها از جمله شهروندان، دولت و مجلس شورای اسلامی است، با این حال با توجه به رشد هزینه های تولید در خودروسازی، عملا مفهوم "خودرو ارزان" با آنچه در اذهان عمومی جای گرفته، متفاوت است.

اگر به اوایل دهه 80 برگردیم، در آن دوران از خودرویی مانند تندر-90 به عنوان محصولی به اصطلاح ارزان یاد می شد که قرار بود با قیمتی بین شش تا هفت میلیون تومان عرضه شود. با توجه به حواشی رخ داده در آن مقطع، تندر-90 در نهایت با قیمتی بالاتر از آنچه وعده داده شد، به بازار آمد تا رویای خودرو ارزان تعبیر نشود. پس از ماجرای تندر-90، تلاش های دیگری نیز برای طراحی و تولید خودرو ارزان صورت گرفت، اما هیچکدام به سرانجام نرسید. حالا در دورانی که هزینه های تولید خودرو در کشور به شدت رشد کرده و استانداردها سختگیرانه تر شده و ارتباط با جهان خودروسازی نیز قطع است، ایران خودرو و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به فکر احیای پروژه "خودرو ارزان" افتاده اند.

جدا از اینکه ورود معاونت علمی و فناوری به طراحی خودرو ارزان با اما و اگرها و ابهاماتی روبروست، مسئله اصلی، سرانجام چنین پروژه ای است. وقتی صحبت از "خودرو ارزان" به میان می آید، احتمالا محصولی مثلا 30 تا 40 میلیون تومانی در ذهن افکار عمومی تصور می شود، آن هم با کیفیتی نسبتا قابل قبول. این در حالی است که طبق ادعای خودروسازان، همین حالا کف قیمت تمام شده تولید خودرو در کشور به بالای 50 میلیون تومان رسیده است. در حال حاضر  ارزان ترین خودرو تولید داخل، پراید است که اگرچه با توجه به سیاست قیمتگذاری دستوری، کمتر از 40 میلیون تومان عرضه می شود، با این حال به ادعای مسوولان خودروسازی، هزینه تولید آن بالای 50 میلیون تومان است. به گفته آنها، با توجه به صعود نرخ ارز، تورم عمومی، رشد قیمت نهاده های تولید و همچنین هزینه های ناشی از تحریم، تولید یک خودرو با کیفیتی در حد پراید، زیر 50 میلیون تومان از آب در نمی آید. بنابراین اگر قصد ایران خودرو و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، تولید محصولی در حد و اندازه های پراید است، که خب ادامه تولید همین پراید به صرفه تر و کم هزینه تر خواهد بود. اگر هم بناست خودرویی با سطح کیفی بالاتر طراحی و تولید شود، پس باید پسوند "ارزان" را از روی آن برداشت. در حال حاضر با توجه به ارتقای استانداردهای جدید خودرو، پراید دیگر امکان ادامه تولید ندارد و کف کیفیت و استاندارد در اختیار تیبا است. با این حساب اگر قرار باشد محصول مشترک ایران خودرو و دولت در حد همین تیبای فعلی باشد، قیمت تمام شده آن قرابتی با مفهوم "خودرو ارزان" (آنچه در ذهن افکار عمومی نقش بسته) نخواهد داشت. این را هم نباید فراموش کرد که طراحی و تولید خودرویی در حد و اندازه های فنی تیبا، نمی تواند به لحاظ کیفی مشتریان را راضی کند. اگر هم بنا باشد خودرو موردنظر از کیفیت بالایی برخوردار باشد، طبعا هزینه تولید آن بالا خواهد رفت و آن وقت دیگر به اصطلاح "ارزان" نخواهد بود. در حال حاضر از تندر-90 به عنوان خودرویی با سطح کیفی قابل قبول یاد می شود که هزینه تولید آن بسیار بالاتر از اهداف ایران خودرو و دولت در پروژه "خودرو ارزان" است. با این حساب، اگر بنا باشد محصولی در سطح کیفی مشابه تندر-90 تولید شود، باز هم با مفهوم جا افتاده در افکار عمومی درباره "خودرو ارزان" تناسبی ندارد.

آیا وقت آن نرسیده که شعاردهندگان خودرو ارزان بپذیرند و برای افکار عمومی هم توضیح دهند که چیزی به اسم "خودرو ارزان" طبق آنچه در ذهن آنها می گذرد، وجود ندارد؟