ریشه فقر مطلب در رسانه های تخصصی

از 4 سال گذشته با همه گیر شدن شبکه های اجتماعی، برخی رسانه های تخصصی در حوزه های مختلف متولد شده و درباره مسائل پیرامون آن حوزه و شرکت های تابعه اقدام به نشر مطالبی با نام خبر، گزارش، گفت و گو و . . . می کنند.
"خبرنگار" یا "تلگرام نگار"؟
به گزارش اقتصادنامه، مالکیت تعداد زیادی از این رسانه ها بر عهده افرادی "بازاریاب" و "ناخبرنگار" بوده که صرفا به دلیل داشتن ارتباطات بنگاهی و توان بازاریابی اقدام به تاسیس این رسانه ها کرده اند.
🔹تعداد رسانه هایی که از سوی بازاریابان و ناخبرنگاران مدیریت می شود بسیار بالاست. فقر مطلب در آنها موج می زند. فاقد هرگونه خلاقیت در انتشار مطالب بوده و به زبان گویاتر از دانش رسانه ای و توان نوشتن بی بهره اند و کمترین مطالعات را در حوزه های تخصصی خود دارند و صرفا با چرب زبانی، تملق گویی و اظهار ارادت و چاکری در نوشته هایشان به دنبال کسب منابع مالی هستند.
🔹این افراد اصولا با کتاب بیگانه اند. دانشی از ادبیات علوم اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ندارند و فقط به دنبال آن هستند که از بنگاه ها آگهی بگیرند و اگر آن بنگاه به هر دلیل نخواست همکاری کند، با روش های غیر حرفه ای و انتشار متن هایی، اقدام به تخریب بنگاه مربوطه یا مسوولان آن می کنند.
🔹بسیاری از این افراد به جای خبرنویسی، گزارش نویسی، تنظیم گفت و گو و یادداشت نویسی به صورت حرفه ای، به مانند یک دانشجو در نشست های خبری اقدام به نت برداری کرده و همان نت ها را در فضای مجازی منتشر می کنند.
🔹ما امروز در فضای مجازی با خبر و گزارش به معنای واقعی روبرو نیستیم. آنچه منتشر می شود صرفا نت برداری از گفته های مسولان است که گاه غلط های فاحشی نیز در آن دیده می شود.
🔹بازاریابان ناخبرنگار با ادبیات ژونالیستی و خبرنگاری حرفه ای، کمترین آشنایی را دارند و صرفا به مانند یک ربات نقش بازنشر و مطالبی که از سوی بنگاه های مختلف تهیه می شود را به عهده می گیرند و یار خوب روابط عمومی هایی کمیت گرا هستند. برای این افراد مدیران روابط عمومی و ارتباط با رسانه ها از هر مدیر دیگر با ارزش تر است چرا که حکم تایید خود را از آنان دریافت می کنند نه افکار عمومی.
🔹این نوع رسانه ها در واقع همان صفحات آگهی روزنامه ها هستند که به طرزی بسیار غیرحرفه ای در سطح فضای مجازی جولان می دهند. برای چنین به اصطلاح رسانه هایی صرفا کسب درآمد مهم بوده و به دانش افکار عمومی چیزی را اضافه نمی کنند.
🔹در این میان لازم است مدیران روابط عمومی سازمان های معتبر و شرکت های بزرگ، با شناخت این ناخبرنگاران، سیستم غربالگری را در پیش گیرد و رسانه ها را بر اساس درجه کیفی و میزان تاثیرگذاری بر مخاطبان مورد نظر به نشست های خود دعوت کند.
🔹رسانه های حرفه ای و خبرنگاران باسابقه نیز بهتر است در دام چنین سبک هایی برای اطلاع رسانی نیفتند و وارد رقابت با بازاریابان ناخبرنگار نشوند. امروز جامعه رسانه ای کشور نیازمند تولید محتوا به صورت حرفه ای و پیاده کردن روزنامه نگاری با سطح بالاست.

علیرضا بهداد

مطالب مرتبط



نظر تایید شده:0

نظر تایید نشده:0

نظر در صف:0