به گزارش اقتصادنامه به نقل از گروه سرمایه‌گذاری تاخت، چند روز پیش بود که یکی از نمایندگان از ارسال نامه محمدباقر قالیباف به حسن روحانی درباره اصلاح بودجه سال ۱۴۰۰ خبر داد.

برخی کارشناسان ارسال این نامه را به نوعی دیپورت محترمانه بودجه دانسته‌اند و تحلیل کرده‌اند که قالیباف، پیش از به رای گذاشتن بودجه سال آینده در صحن علنی مجلس، فضای منفی ذهن نمایندگان نسبت به این بودجه را انتقال داده است.

هفته پیش بود که مرکز پژوهش‌های مجلس به ریاست علیرضا زاکانی، نماینده اصولگرا و منتقد دولت، در گزارشی پیشنهاد داد که نمایندگان کلیات این بودجه را رد کنند.

مجلس به صورت کلی اعلام کرده که دولت باید ساختار بودجه را اصلاح کند اما اعلام نکرده که منظور از این اصلاح ساختار چیست!

دولت نیز در قامت رئیس جمهوری، سازمان برنامه و سخنگوی دولت نیز در محافل مختلف و تریبون‌های گوناگون از این بودجه دفاع کرده است.

با این حال مخالفان بودجه ذره بین خود را روی جداول این برنامه مالی قرار داده‌اند و هر روز یک نکته را از آن بیرون آورده و مورد نقد قرار می‌دهند.

بزرگترین نقد به این بودجه، کسری شدید و تورم‌ زا بودن آن است. منتقدان می‌گویند که دولت این بودجه را به باور برداشته شدن تحریم‌ها تدوین کرده است.

آنها معتقدند برجام به این زودی‌ها به فرجام نخواهد رسید و باید منتظر ماند تا تکلیف انتخابات ریاست جمهوری سال آینده ایران مشخص شده و آنگاه درباره مذاکره با ۱+۵ تصمیم گیری شود این در حالیست که هر گونه تصمیم گیری درباره برجام زیر نظر عالی ترین مقام کشور انجام می‌شود.

با این حال در بودجه ۱۴۰۰ دولت و مجلس روی یک موضوع تفاهم دارند و آن هم حمایت از بازار سرمایه است.

این موضوع اگرچه مورد انتقاد برخی اقتصاددانان قرار گرفته و آنان هر گونه دخالت دولت و مجلس را در این بازار مذموم می‌دادند.

با این حال به نظر می‌رسد که بودجه ۱۴۰۰ شمشیر دو لبه ‌ای برای بازار سرمایه باشد که هم می‌تواند این بازار را با دخالت‌ها تهدید کند و هم با حمایت‌ها تقویت، اما این تقویت استمرار خواهد داشت؟