اقتصادنامه، علیرضا بهداد: کافیست برای یکبار نقدی بر عملکرد یکی از دستگاه های دولتی بنویسید، آنگاه متوجه می شوید که علاوه بر آماج تماس ها و فشارهای گوناگون بر حذف خبر از طریق کانالهای مختلف، دوستان دولتی چه بی اخلاقی هایی که نمی کنند. از تهدید رسانه برای قطع آگهی ها گرفته تا حذف خبرنگار منتقد از برنامه ها. این رویه اگرچه در دولت قبل قدری طبیعی به نظر می رسید اما توقع بر آن بود که آزادی بیان در دولت تدبیر و امید توسعه یابد و رسانه ها به معنای واقعی هم استقلال خود را حفظ کنند و هم آنچه را که به عنوان عیوب دستگاههای اجرایی می بینند بیان کنند.

در اینکه دولت تدبیر و امید که مورد حمایت اکثریت نخبگان، دانشمندان، عقلا، طبقه متوسط، تحصیلکردگان و اصلاح طلبان و همه آنهایی که دل در گروی توسعه کشور داشته اند، بوده و هست شکی نیست و در مقطع کنونی شخصی به غیر از حسن روحانی که دارای خصوصیات یک رئیس جمهور شش دانگ باشد، تقریبا وجود ندارد. اما نگرانی برای سال 1400 است که کشور دوباره به دلیل غرور عداه ای از تکنوکرات ها و نگاه از بالا به پایین آنان به دست پوپولیست ها نیفتاد و عقبگرد نداشته باشد.

اگر امروز تعداد کثیری از نحبگان کشور سکوت کرده اند به این دلیل است که بهانه را دست رسانه های تندرو و مخالف دولت قرار ندهند وگرنه حرف های بسیاری در حوزه های مختلف برای گفتن دارند.

به نظر می رسد دولتمردان کنونی از کمترین آستانه تحمل نقد برخوردار شده اند و با توجه به بدسلیقگی برخی مدیران ارشد در به کاری گیری مدیران روابط عمومی، عمدتا افرادی روی کار آمده که تنگ نظر بوده و به جای در نظر گرفتن منافع ملی، اقدام به تسویه حساب های شخصی کرده و با یارگیری هایی که می کنند عمدتا افرادی را روی کار می آورند که به جای کارآمدی و بهره وری بیشترین دغدغه شان اظهار ارادت و چاکری به مدیران بالادستی است. طبیعتا تا چنین فضایی بر تیم اطلاع رسانی دولت حاکم است رسانه ها به دو گروه خودی و غیر خودی تبدیل شده و جریان آزاد اطلاعات در کشور که مورد خواست همه روزنامه نگاران است به وجود نخواهد آمد.

اولین نقد متوجه تیم اطلاع رسانی دولت است که سختگیری های زیادی روی رسانه ها ایجاد گرفته و با برخوردها امنیتی و غیرمحترمانه خود، عملا فضا را برای رسانه های اصلاح طلب منتقد می بندند و در عوض فضای زیادی را در اختیار انواع و اقسام رسانه های دیداری و شنیداری قرار می دهند.

نگارنده خود بارها با مدیر رسانه ای نهاد ریاست جمهوری تماس برقرار کرده و خواستار همکاری و تبادل نظرات شده اما هیچ گاه استقبالی صورت نگرفته و با نگاهی از بالا به پایین مواجه شده است.

اینکه خبرنگاران به صورت کنترل شده به برنامه ها دعوت می شوند و منتقدان دولت از لیست برنامه ها و نشست های خبری به بهانه هایی نظیر کمبود جا، کنار گذاشته می شوند، عملا فضای رسانه ای در دولت تدبیر و امید را به گپ و گفت میان برخی رسانه های خاص تبدیل کرده است.

به نظر می رسد رفتار مغرورانه برخی از دولتمردان سبب خواهد شد تا آنان به مانند رئیس دولت قبل خود را کارشناس ارشد در تمامی موارد بدانند و میدان نقد را بسته نگه داشته و به بهانه های مختلف روزنامه نگاران مستقل و آزاداندیش را کنار گذاشته و به جای آنان افرادی را در کنار خود قرار دهند که اظهار ارادت و چاکری، مرامنامه و منشور اخلاق کاری آنان است.

منبع: اقتصادنامه