گروه ویژه اقدام مالی طی همین مدت همچنین ۹ مورد توصیه (۱+۸) در ارتباط با مقابله با تامین مالی تروریسم نیز ارائه کرده است. ۴۰ مورد توصیه مربوط به مقابله با پولشویی (AML) گروه ویژه اقدام مالی بهصورت R.۱ الی R.۴۰ شمارهگذاری شده است (R حرف اول Recommendation یعنی توصیه است).
از طرف دیگر ۹ مورد توصیه گروه اقدام مالی درخصوص مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT) بهصورت S.R.I الی S.R.IX شمارهگذاری شده است؛ SR مخفف Special Recommendation یعنی توصیههای ویژه و حروف بعدی، شمارههای یونانی است که برای هریک از توصیهها قرار داده شده است. بهطور مثال توصیه شماره ۹ گروه ویژه اقدام مالی درخصوص مقابله با تامین مالی بهصورت SR IX نوشته میشود و IX عدد ۹ به یونانی است.
بعد از مدتی که از ارائه توصیههای ۹+۴۰ گذشت، گروه اقدام ویژه مالی مبادرت به تلفیق ۴۹ مورد توصیههای قبلی در ارتباط با مقابله با پولشویی و مقابله با تامین مالی تروریسم کرد (AML / CFT) و موارد تلفیقی را در قالب ۴۰ توصیه جدید دستهبندی کرد. بهعبارت دیگر به لحاظ اینکه توصیههای قبلی در ارتباط با مقابله با پولشویی و تامین مالی تروریسم، مشترکاتی دارند، آنها را در قالب سرفصلهای جدید ارائه کردهاند. توصیههای تلفیقی جدید از شماره ۴۰-۱ شمارهگذاری شدهاند و پیشوند یا پسوند خاصی هم ندارند.
توصیه گروه ویژه اقدام مالی به ایران که ۴۱ مورد است، برگرفته از ۱۰ مورد از سرفصلهای ۴۰ گانه گروه ویژه اقدام مالی به کشورهای جهان است که با مشورت صندوق بینالمللی پول برای وضعیت خاص ایران در نظر گرفته شده است. بنابراین سرفصلهای ۴۰ گانه گروه ویژه اقدام مالی، قابلیت بسط به حدود ۲۰۰ توصیه اجرایی را دارد؛ بنابراین توصیههای ایران اگر بخواهد به سرفصلهای بیشتری تسّری پیدا کند، ممکن است از ۴۱ مورد نیز فراتر رود.
۲- عناوین ۴۱ مورد توصیه گروه ویژه اقدام مالی به جمهوری اسلامی ایران به شرح زیر است.
۳- سرفصلهای ۱۰ گانه گروه ویژه اقدام مالی برای جمهوری اسلامی که در تنظیم توصیههای ۴۱ گانه نقش داشته است، به شرح زیر است.
۴- آخرین وضعیت اجرای ۴۱ مورد توصیه گروه ویژه اقدام مالی توسط جمهوری اسلامی ایران چگونه است؟
الف - ۵ مورد پوشش کامل داده شده است (A).
ب - ۸ مورد تا حد زیادی پوشش داده شده است (LA).
ج - ۲۲ مورد تا حدودی پوشش داده شده است (PA).
د - ۶ مورد دارای عدم پوشش است (NA)
۱-۱- شش موردی که از نظر گروه ویژه اقدام مالی عدم پوشش دارد، عبارتند از:
بند ۳- ارائه آموزشهای لازم به ضابطین و مراجع قضایی مرتبط درخصوص افزایش آگاهی آنها در زمینه برخورد با جرم پولشویی بهعنوان یک جرم مستقل.
بند ۱۴- انجام اقدامات لازم برای توقیف اموال و داراییهای اشخاص و گروههای مندرج در قطعنامه ۱۲۶۷ شورای امنیت و موارد بعدی آن.
بند ۱۸- ارائه راهنمای شفاف برای موسسات مالی و سایر اشخاص که میتوانند هدف وجوه یا داراییهایی باشد که مرتبط با تعهدات آنها در زمینه اقدامات توقیفی است.
بند ۲۲- ارائه الزامات قانونی در جهت شناسایی معمول ارباب رجوع در مواقعی که ظن تامین مالی تروریسم وجود دارد.
بند ۲۸- تصویب و اجرای کنوانسیون جرائم سازمان یافته فراملی موسوم به پالرمو.
بند ۲۹- امضا، تصویب و اجرای کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم موسوم به CFT.
از میان شش بند فوق، بندهای ۲۸ و ۲۹ از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا عدم پوشش آنها به معنای عدم قانونمند شدن اقدامات ایران برای مقابله با جرائم سازمانیافته فراملی و همچنین مبارزه با تامین مالی تروریسم تلقی میشود.
دو کنوانسیون مقابله با جرائم سازمانیافته فراملی (پالرمو) و مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT) در واقع جزو زیرساخت اساسی مقوله مقابله با پولشویی و مبارزه با تروریسم محسوب میشوند.
منبع: دنیای اقتصاد
مطالب مرتبط