به گزارش اقتصادنامه به نقل از خودرونامه، محمدرضا نجفی منش گفت: بیش از ۹۰ درصد خودروهای تولید کشور داخلی بوده و فقط 10 درصد چینی محسوب می شوند که بیشتر لوکس و گران قیمت هستند.
وی با بیان اینکه رفتن به سمت خودروهای چینی به دلیل خروج شرکت های اروپایی از ایران در دوران تحریم است، تاکید کرد: اگر تحریم رفع شود، امکان حضور خودروسازان غربی نیز در کشور وجود خواهد داشت، بنابراین در حال حاضر خودروسازان کشور از سر ناچاری سراغ محصولات چینی رفته اند. نجفی منش در پاسخ به این پرسش که آیا قطعه سازان نیز به سمت تولید قطعات چینی روی آورده اند، گفت: برای قطعه سازان فرقی ندارد که برای کجا قطعه بسازند؛ به عنوان مثال اگر قطعه سازی قرار باشد لنت تولید کند فرقی نمی‌کند برای سایپا، ایران خودرو یا شرکت چینی باشد و اینکه ریشه قطعه به کجا بازگردد برایش تفاوتی ندارد.
نجفی منش همچنین در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه آیا به غیر از توسعه برندهای داخلی و همکاری با خودروسازان چینی، راهکار دیگری نیز وجود دارد، گفت: مهم ترین مسئله‌ در حال حاضر توسعه برند ایرانی است، به نحوی که باید توان طراحی داخلی را تا حد ممکن بالا ببریم.
وی در مورد همکاری با کشورهای صاحب صنعت خودرو نیز افزود: به نظر من خودروسازان روسی، ترکی و ایرانی می توانند برندی مشترک طراحی و تولید کنند؛ نکته مثبت این همکاری این است که مالکیت خودرو در اختیار ما خواهد بود. نجفی منش در پاسخ به این پرسش که چرا خودروهای چینی در کشور دیگر اقتصادی نیستند، گفت: خودرو مثل نان شب نیست که بگوییم همه به آن احتیاج دارند و کار هر کسی مرتبط با آن است؛ خودر‌و برای کسانی که از تمکن مالی برخوردار هستند، مناسب است. وی در مورد راهکار تامین خودرو برای طبقات کم درآمد نیز گفت: باید برای این بخش از جامعه خودرو با شرایط اقساطی و وام‌های بلند مدت در نظر گرفت.