به گزارش اقتصادنامه، محمد کاردانپور در مصاحبه اختصاصی با صدا و سیما؛ با بیان اینکه در حال حاضر بیش از ۱۰۰ واحد ریسندگی در کشور فعالیت می‌کنند، افزود: در سال‌های اخیر سرمایه گذاری قابل توجهی در راه اندازی واحد‌های ریسندگی صورت گرفت، اما مشکلاتی که در تامین پنبه مورد نیاز واحد‌های تولیدی وجود دارد، باعث شده تا حداکثر ظرفیت تولید مورد استفاده قرار نگیرد.

وی با اشاره به اینکه حمایت تعرفه‌ای یکی از ابزار‌های مهم برای حمایت از تولید داخل است، گفت: هم اکنون، حقوق و عوارض گمرکی پنبه به عنوان ماده اولیه صنعت ریسندگی ۴ درصد و حقوق و عوارض گمرکی نخ نیز ۵ درصد است؛ یعنی برای کالایی که بیش از ۹۰ درصد آن در کشور تولید می‌شود یک درصد تعرفه گمرکی در نظر گرفته شده است.

کاردانپور با بیان اینکه در حال حاضر میزان تولید نخ در کشور حدود ۴۴۰ هزار تن است، افزود: ظرفیت کشور در صنعت ریسندگی، تولید حدود ۴۸۰ هزار تن الیاف کوتاه است و نیاز کشور نیز همین میزان برآورد می‌شود، اما از این ظرفیت به درستی استفاده نمی‌شود و حدود ۵۰ هزار تن نخ‌های الیاف کوتاه وارد کشور می‌شود، که نشان می‌دهد نیاز کشور به واردات کمتر از ۱۰ درصد است؛ اما با این حال هیچ ممنوعیتی برای واردات این کالا وجود ندارد.

رئیس کمیته ریسندگی انجمن صنایع نساجی با اشاره به آسیبی که واردات به این صنعت وارد کرده است، گفت: در حال حاضر، براساس قانون تولیدکنندگان پارچه می‌توانند تا ۳۰ درصد ظرفیت پروانه بهره برداری، نخ مورد نیاز خود را وارد کنند که این مغایر با حمایت از تولید داخل است.

وی در ادامه به ظرفیت ریسندگی ترکیه در مقایسه با ایران و ظرفیت‌های صادراتی این صنعت برای کشور در صورت حمایت دولت اشاره کرد و افزود: ظرفیت ریسندگی در ایران حدود یک و نیم میلیون دوک است و این ظرفیت در ترکیه حدود ۷ برابر ایران است و اگر حمایت‌های تعرفه‌ای لازم برای تامین مواد اولیه این صنعت در نظر گرفته و به بازار‌های صادراتی توجه شود، می‌توان ظرفیت تولید را در این بخش افزایش داد و به صادر کننده نخ تبدیل شد.

کاردانپور با اشاره به میزان سرمایه گذاری و اشتغال این صنعت نیز گفت: برای راه اندازی هر واحد ریسندگی استاندارد، حدود ۱۶ میلیون یورو سرمایه گذاری باید صورت گیرد که در ازای آن نیز حداقل برای ۶۰۰ نفر اشتغال ایجاد می‌شود؛ این در حالی است که در برخی صنایع تا ۱۰ برابر یک واحد ریسندگی باید سرمایه گذاری انجام شود و اشتغالی معادل یک سوم این صنعت ایجاد کند. 

وی در پایان تاکید کرد: تعرفه گذاری مناسب و کنترل واردات دو ابزار مهم حمایت از صنعت ریسندگی و زنجیره صنعت نساجی است، که باید برای حمایت از این صنعت سیاست گذاری مناسب صورت گیرد.