وی گفت: اگر بتوانیم فرآورده کشورهای حاشیه خزر را از شمال کشور دریافت و در همان جا مصرف کنیم و معادل آن را در جنوب به آن کشور تحویل دهیم، هزینه ترانزیت فرآورده ایران از جنوب به شمال کاهش مییابد و یک مزیت برای ایران محسوب میشود.
معاون وزیر نفت در امور پالایش اظهار کرد: زیرساختهایی نیز برای سوآپ یا خرید فرآورده از شمال کشور در بندر نکا و نوشهر وجود دارد و کشتیهای ۲۵۰۰ و ۵۰۰۰ تنی و حتی در صورت لایروبی حوضچه تا ۱۱ هزار تنی میتوانند در این بنادر پهلوگیری کنند و عملیات تخلیه را انجام دهند.
سالاری گفت: افزون بر کاهش هزینه ترانزیت، با سوآپ فرآورده روسیه، یک حق سوآپ یا سوآپ فی نیز به ازای هر بشکه میتوانیم دریافت کنیم که سود ایران را در این معامله دوچندان میکند.
سوآپ نفت روسیه نیز برای ایران توجیه اقتصادی دارد
وی درباره طرح سوآپ نفت روسیه گفت: در صورتی که نفت تحویلی روسیه با مشخصات نفت موردنیاز پالایشگاههای تهران و تبریز مطابقت داشته باشد، انجام این عملیات نیز برای ایران صرفه اقتصادی دارد، زیرا هم هزینه ترانزیت نفت از جنوب به شمال را کاهش میدهد و هم حق سوآپ نفت دریافت میکنیم.
مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی تأکید کرد: در حال حاضر میتوانیم بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار بشکه نفت روسیه را از شمال سوآپ کنیم و در پالایشگاههای تهران و تبریز به مصرف برسانیم، اما تنها گلوگاه زیرساختی، ظرفیت اسکلههای بنادر شمالی است که فقط روزانه ۹۰ هزار بشکه میتوانند دریافت کنند که البته قابلیت توسعه وجود دارد.
سالاری بیان کرد: البته ما نباید فقط به سوآپ فرآورده نفتی روسیه فکر کنیم، بلکه موضوع خرید و فروش یا تجارت فرآورده نیز میتواند در دستور کار و مذاکره قرار گیرد.