به گزارش اقتصادنامه به نقل از تسنیم، بازارهای اشباع شده و رشته‌های تحصیلی که شغلی برای آنها در کشور وجود ندارد به کابوس شبانه‌روزی فارغ‌التحصیلان دانشگاهی تبدیل شده است، اما مسئولان در این زمینه چه می‌گویند و چه تدبیری برای آن درنظر گرفته‌اند؟

هر دانش‌آموزی که رشته‌ای را انتخاب می‌کند و وارد دانشگاه می‌شود به این امید است که بتواند با مدرک تحصیلی‌اش وارد بازار کار شود و از دروسی که در دانشگاه فراگرفته است برای پیش‌برد اهداف و مهارت در شغلش استفاده کند.اما متأُسفانه واقعیت چیز دیگری است.

آبان ماه سال جاری بود که محمود کریمی بیرانوند,معاون اشتغال وزارت کار گفت: اصلی ترین چالش بازار کار در حال حاضر نرخ بیکاری فارغ التحصیلان است. یک کمیته برای هم افزایی تمام دستگاه های دولت تحت عنوان اشتغال فارغ التحصیلان شکل گرفته است.

حالا بعد از گذشت چند ماه مجدداً‌معاون اشتغال وزارت کار اعلام کره است: بزرگ‌ترین چالش بازار کشور بیکاری فارغ التحصیلان است. ما در بازار کار مشکلی از نظر کمیت شغل ایجاد شده نداریم، در دولت از نظر تعداد مشاغل زیادی ایجاد شده است. مساله‌ای که روی آن متمرکز شدیم بیکاری فارغ التحصیلان هستند که ۴۰درصد کل بیکاران را تشکیل می‌دهند. این جنبه فرهنگی و مهارتی دارد. بخشی از این افراد تحصیلکرده کسانی هستند که مهارت لازم را ندارند و مساله برخی هم مرتبط با فرهنگ کار است.

*اخذ مصوبه‌ای مخصوص اشتغال فارغ‌التحصیلان

همچنین چندی پیش کریمی بیرانوند مهم‌ترین مصوبه هفتمین نشست شورای عالی اشتغال دولت سیزدهم را توجه ویژه به اشتغال فارغ‌التحصیلان ذکر کرد و با اشاره به تشکیل کمیته ملی اشتغال فارغ التحصیلان در وزارت کار گفت: در حال رایزنی با دولت هستیم که برای نخستین بار یک مصوبه مخصوص بیکاری فارغ‌التحصیلان اخذ کنیم.

معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار ادامه داد: در این نشست رئیس جمهور چند دستور ویژه را صادر کردند که مهم‌ترین آن برنامه ویژه اشتغال فارغ‌التحصیلان بود. کمیته ملی اشتغال فارغ‌التحصیلان چند ماهی است در وزارت کار با همکاری همه دستگاه‌ها شکل گرفته و هم اکنون دستگاه به دستگاه می‌توانیم اعلام کنیم که نقش هر دستگاه در بیکاری فارغ التحصیلان چیست. هم اکنون درحال رایزنی با دولت هستیم که یک مصوبه مخصوص بیکاری فارغ التحصیلان را برای نخستین بار اخذ کنیم که کارهای مقدماتی آن در حال انجام است.

*مدل آموزش مهارتمان متناسب با بوم صنعت نیست

یکی از چالش های اصلی در کشور بیکاری جوانان تحصیلکرده است که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان به دلیل نبود مهارت مورد نیاز بازار کار نمی توانند مشغول به کار شوند. از سوی دیگر برخی بیان می کنند به دلیل فرهنگ کار ناکافی در کشور, فارغ التحصیلان به دنبال مشاغل پشت میز نشینی هستند. از سوی دیگر برخی بیان می کنند که علت بیکاری فارغ التحصیلان بحث دستمزد پایین قانون کار است, زمانی که یک فارغ التحصیل به مجموعه ای برای شغل مراجعه می کند, میزان درآمدی که برایش تعیین می شود او را از ادامه کار دلسرد می کند. نکته دیگر در بیکاری فارغ التحصیلان ارتباط ضعیف دانشگاه و صنعت بیکار است؛‌با یک گزارش میدانی ساده دیده می شود که اکثر فارغ التحصیلانی که مشغول کار هم هستند در یک رشته نامرتبط کار می کنند که این برایشان خوشایند نیست.

طاهارمضانی،مدیر کل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره حل مشکل فارغ التحصیلان گفت: ما یک حرکت دوسویه از سمت کارجویان به سمت فضای تولید داریم، حالا یک بخش هم بحث ارتباط مهارت با صنعت مطرح می‌شود. لذا پیشنهاد من این است که باید بحث ارتباط دانشگاه با تولید را بررسی کنیم. اتفاقا بخش خدمات در جذب نیرو موفق‌تر از بخش صنعت عمل کرده است و یکی از دلایل موفقیت بخش خدمات این است که به کار نزدیک‌تر است. درحال حاضر سرانه اشتغال در حوزه خدمات پایین بوده و به تعبیری بخش خدمات کار دوست‌تر است. در بخش خدمات خویش فرمایی معنادارتر است البته نه به این معنا که در حوزه صنعت امکان خویش‌فرمایی نیست.

وی ادامه داد: اگر رویکرد ما جهش فناوری باشد باید فناوری‌های خرد را درنظر بگیریم. فناوری‌های خرد هم می‌توانند حوزه صنعت را با خویش فرمایی و مدل‌های خرد پیش ببرند. البته درحال حاضر نیز بیش از ۸۰ درصد بنگاه‌هایی که در سیستم تامین اجتماعی به عنوان بنگاه‌های بیمه‌پرداز ثبت شده‌اند بنگاه‌های زیر ۱۰ نفر هستند. بر این اساس بدنه تولید کشورمان خرد است و مساله‌ای که وجود دارد این است که آیا دانشگاه موفق شده با این سبک از تولید ارتباط برقرار کند؟ به دلیل اینکه مدل آموزش مهارتمان متناسب با بوم صنعت نیست، بسیاری از فارغ التحصیلان ممکن است دچار مشکل شوند. از طرفی هم صنعت، کشاورزی و خدمات باید به سمت فارغ التحصیلان حرکت کنند و با دانش بنیان شدن است که می توان نیرو های سطح بالاتری را استخدام کرد؛ بنابر این یک ارتباط دو سویه لازم است.