به گزارش اقتصادنامه، وزیر صنعت، معدن و تجارت اخیراً از بانک‌ها انتقاد و و بیان کردند بانک‌ها فلج هستند. بر این اساس نظر دکتر ولی الله سیف رییس کل بانک مرکزی در خصوص این موضع را جویا شدیم که در ادامه می خوانید.

من هم قبول دارم بانک‌های ما مشکل دارند ولی باید از جناب آقای نعمت‌زاده سوال شود ریشه مشکلات نظام بانکی کجاست؟

واقعیت این است که تحمیل تسهیلات تکلیفی و رفتارهای غیر اصولی و همچنین مشکلات و ناکارآمدی‌های تولید در سال‌های گذشته چنین مسائلی را برای نظام بانکی به‌وجود آورده است.نباید هر گونه تقاضای تسهیلات از یک واحد که مدعی تولید است مورد حمایت بدون چون و چرا قرار گیرد. بانک وظیفه تخصیص بهینه منابع را دارد و بر اساس کار کارشناسی تشخیص می‌دهد که کدام فعالیت اقتصادی توجیهات لازم را برای تخصیص منابعی که از محل سپرده‌های مردم تامین شده است، دارد.

مدیران نظام بانکی در مقابل سپرده‌گذاران مسئولند و منابع آنها را باید در پروژه‌ها و فعالیت‌هایی به کار بگیرند که مطمئن هستند در مسیر درست استفاده می شود و سوخت نخواهد شد. ایشان نمی‌توانند به بانک‌ها دستور بدهند یا خط مشی تعیین کنند. مسئولیت سیاست‌گذاری پولی با بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار است.

از ایشان انتظار دارم به وظایف اصلی خودشان بپردازند و از بیان چنین اظهاراتی که عمدتاً قدرناشناسی نسبت به تلاش‌های گذشته بانک ها از آن استنباط می‌شود؛ بپرهیزند.

مگر اتومبیل تولیدی ما می‌تواند با اتومبیل های ساخت دیگر کشورها مقایسه شود؟

نمی‌توان نظام بانکی ایران را بعد از تحمیل‌های گوناگون تسهیلات تکلیفی و فشارهای سنگین دوران تحریم ظالمانه، با بانک‌های کشورهای پیشرفته مقایسه کرد. مگر اتومبیل تولیدی ما می‌تواند با اتومبیل های ساخت دیگر کشورها مقایسه شود؟

خوب است منصفانه آثار مثبت فعالیت‌ بانک‌ها را در اقتصاد ملی و در طی فراز و نشیب‌های بعد از انقلاب و جنگ تحمیلی مورد توجه قرار دهند. نهاد بانک نمی‌تواند صرفاً بدون هیچگونه محدودیتی، یک‌طرفه مورد استفاده قرار گیرد. باید فرصتی هم برای پرداختن به بانک ها و تقویت آن‌ها قرار دهیم.

نظام بانکی ناچار است به تدریج نسبت به پیاده‌سازی استانداردهای عملیات بانکی اقدام کند تا در آینده بتواند از شرایط نامناسب فعلی (به تعبیر ایشان فلج) خارج شود. بانک های پیشرفته بر اساس استانداردهای عملیات بانکی روز نمی توانند به یک بنگاه اقتصادی که ورشکسته است و ساختار مالی درستی ندارد و یا برای محصولاتش بازار وجود ندارد و فعالیت جاری زیانده انجام می دهد تسهیلات بدهند. اعطای این تسهیلات یعنی انباشته تر شده مطالبات معوق.

توقعات و خواسته‌های ایشان از نظام بانکی با مصالح اقتصاد ملی هم راستا نیست.

متواضعانه خدمت ایشان توصیه می‌کنم فکر نکنند فقط نظر خودشان درست است باید بدانند هر دستگاهی در دولت وظیفه‌ای دارد و باید آن وظیفه را با جدیت دنبال کند.

بنگاه‌های اقتصادی و تولید‌ی ما نیز باید به تدریج ساختارهای خود را‌ اصلاح کند و بدانند برای استفاده از منابع بانکی متناسب با سرمایه و اندازه‌شان محدودیت‌هایی وجود دارد.

اگر هم در شرایط استثنایی عوامل منفی و بازدارنده اعطای تسهیلات مثل مطالبات معوق و چک‌های برگشتی نادیده گرفته شده است، نمی‌تواند همواره استمرار داشته باشد.

این مطالب را مخصوصاً زمانی لازم می دانم مطرح کنم که خوشبختانه با همراهی و احساس مسئولیت جدی همکاران اینجانب در نظام بانکی در طول سال جاری تامین مالی و تحرک بخشی به بیش از ۲۲۸۰۰ بنگاه کوچک و متوسط در اقصی نقاط کشور با حجم تسهیلاتی قریب ۱۶ هزار میلیارد تومان به عنوان تنها یکی از اقدامات شاخص و موثر به ثمر نشسته و توانسته است تاثیر مثبتی در دستاورد مربوط به رشد اقتصادی داشته باشد.