از جمله دلایلی که بر کاهش رشد اقتصادی در سال جاری دلالت می‌کند، روند کاهشی رشد موجودی سرمایه خالص است. رشد اقتصادی کشور به طور تاریخی متکی بر رشد موجودی سرمایه خالص است. رشد موجودی سرمایه‌ نیز متکی بر تشکیل سرمایه ثابت سالانه است. حال آمارها نشان می‌دهد میانگین رشد سالانه تشکیل سرمایه ثابت طی سال‌های 1388 تا پایان نه ماهه 1395 برابر با 3.8 - درصد بوده است. در نتیجه، رشد موجودی سرمایه خالص، که میانگین آن طی سال‌های 1354 تا 1390 برابر با 4.7 درصد بود، بر اساس برخی برآوردها در پایان 1395 به کمتر از صفر رسیده است.  

 بر اساس قواعد حسابداری رشد، با کاهش شدید رشد موجودی سرمایه و سهم نزدیک به صفر بهره‌وری در رشد اقتصادی، انتظار رشد اقتصادی بالا، حداقل برای چند سال آینده را نمی‌توان داشت. با این توصیف، چگونه می‌توان به رشد اقتصادی پایدار و بالا رسید؟ 

 اقتصاد ایران دچار عارضه رشد اقتصادی پایین و ناپایدار است و خروج از آن الزامات دشواری دارد. اولاً باید جهش قابل توجهی در سرمایه‌گذاری رخ دهد که آن نیز مستلزم جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی است. ثانیاً لازم است بسیاری از الزامات رشد اقتصادی مانند ثبات اقتصاد کلان، افزایش رقابت و شفافیت در اقتصاد، بهبود محیط کسب و کار و اصلاح سیاست‌های ارزی به طور جدی پیگیری شود. ثالثاً برای دستیابی به رشد اقتصادی بالا و پایدار، لازم است مزیت‌ها و بخش‌های پیشران رشد شناسایی و مورد حمایت قرار گیرند. 

 مسئله ناپایداری رشد و کاهش مجدد رشد اقتصادی بسیار جدی است.