🔹سیناد خودرویی با طراحی جدید و بدنه کامپوزیت، به عنوان تجربه‌ایی نو در صنعت ایران بود.
🔹در سال‌های ١٣٧٤ تا ١٣٧٦ دو دوست به نام‌های محمد صفاری کرمانی و کامران نقدی، ایده تاسیس شرکت کیش خودرو را عملی کردند.
🔹با توجه به دید و نگرش خاصی که آن زمان به منطقه آزاد تجاری کیش به جهت رقابت با شهرهای عربی حاشیه خلیج فارس به ویژه دوبی دوبی وجود داشت، این شرکت در سال ١٣٧٤ با مشارکت بخش خصوصی، سرمایه‌گذار خارجی و بانک صنعت و معدن به منظور تولید سالانه ٥٠٠٠ دستگاه خودرو سواری در منطقه آزاد کیش تاسیس شد.
🔹سیناد فرزند تحولات مثبت در عصر اصلاحات شد. خودرویی که سنگ بنای آن را دولت سازندگی گذاشت و در سال ١٣٧٩ به نتیجه‌ای ملموس رسید.
🔹نقطه‌ای امیدوارکننده در صنعت
خودروسازی ایران که به‌وسیله تلاش‌های بخش خصوصی با موضوع معافیت‌های مالی منطقه آزاد کیش، سعی داشت برندی بومی را برای بازارهای داخلی و اهداف صادراتی توسعه دهد.
🔹سیناد در ابتدای ورود به بازار، خودرویی لذت‌بخش، متفاوت و جوان‌پسند تلقی شد که در عین کم‌مصرف بودن و اقتصادی بودن برای چهار یا پنج نفر سرنشین فضای کافی داشت.
🔹حتی در هنگام حمل اشیاء سبک، به لطف درب بزرگ عقب و قابلیت خوابانیدن ردیف پشتی صندلی‌ها، خودرویی مناسب مسافرت به حساب می‌آمد.
🔹کیش خودرو موفق شد برای خودرو سیناد از موسسه مایرا انگلستان، تاییدیه تست تصادف دریافت کند و توسط یک شرکت مهندسی مشاور، تعداد انگشت‌شماری از این خودرو را با نام سلطان به انگلستان صادر کند.
🔹با وجود این مشخصات، عمده کسانی که فرصت رانندگی با سیناد ١ و ٢ را داشتند، هندلینگ، تعادل و لذت رانندگی خودرو را می‌ستایند اما از کیفیت مواد و طراحی داخلی، جنس مواد به‌کار رفته در بدنه (فایبرگلاس) و فرم عجیب بدنه (کراس‌اوور کامپکت دو در و کوپه) شاکی بودند.
🔹عاملی که در برخورد اول برای بیننده جالب به نظر می‌رسید هنگام استفاده مداوم، خریدار را با مسائل متعددی روبرو می‌کرد.
🔹حتی در سال ١٣٨٣ به دنبال طراحی سری کوپه به این خودرو جوان‌پسند، فرمی خشن، عجیب و تهاجمی تعلق گرفت و محصولی روانه بازار شد که به رغم برخی ویژگی‌های مثبت، باز هم قربانی ضعف آشکار در کیفیت ساخت و تولید بدنه‌اش شد.
🔹بعد از طرح‌های بهبودیافته‌ی سیناد، کیش خودرو در حال تکمیل پروژه‌های جالبی نظیر ساخت نمونه‌های وانت، SUV پنج درب و حتی نمونه کوپه بر اساس پلت فرم سیناد بود که ناگهان دچار مشکلات مدیریتی و فروپاشی شد و با وجود موفقیت در عرضه یک خودرو کاملا مستقل، دیری نپایید که این شرکت به سرعت درگیر حواشی مدیریتی و اقتصادی شد که در نهایت آن را به ورطه ورشکستگی کشانید.
🔹سیناد که قرار بود صادرکننده محصولات بازطراحی شده رنو در بازارهای منطقه‌ای و حتی قاره اروپا باشد، هرگز فرصت کمر راست کردن زیر بار بدهی و ورشکستگی را نیافت.
🔹سوالات زیادی درباره چرایی بی‌توجهی
وزارت صنایع به این برند بومی وجود دارد. چرا وقتی ام‌جی انگلیس یا ولوو سوئد ورشکست شد، سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی سریعاً زمینه بازگرداندن شرکت به وضعیت عادی را کلید زدند اما در ایران، کیش خودرو برای همیشه به خواب فرو رفت.
🔹شاید اگر سیناد در نسل‌های بعدی به بازار می‌آمد، ایران خودرو و سایپا کمی احساس ترس کرده و تن به رقابت برای تولید محصولات بهتر می‌دادند.
