حتی نصایح مولانا ابوکلام آزاد (رهبر مسلمان هندی که کوروش را ذوالقرنین می دانست) هم جلوی تجزیه هند را نگرفت اگر پاکستان در دل هندوستان مانده بود، قدرت اسلام در هند بیشتر بود تا اکنون که این کشور به بهشت تروریست‌ها بدل شده است.

پاکستان و اسراییل تنها کشورهای جهان هستند که نه بر بنیان مفهوم "ملت" که بر بنیاد"دیانت" بلکه بر اساس فهمی ایدئولوژیک از دیانت (که درکی بسته از دین است) ساخته شده اند.

صهیونیسم در اسراییل و سلفیسم در پاکستان، از یک جنس هستند. سران پاکستان در سرتاسر عمر کوتاه دولت‌شان تنها از راه کودتا یا ترور قدرت را بدست آورده یا منتقل کرده‌اند.

حتی زبان رسمی این کشور اردو است که نشان از زبانی نظامی و ارتش ساخته دارد دولت در پاکستان، ارتش ندارد؛ ارتش در پاکستان، دولت دارد! ارتشی که حالا بمب اتمی هم دارد. ارتش و ایدئولوژی، دولت پاکستان را بوجود آورده و حفظ کرده است.

همان دو عنصری که طالبان را ساخته و افغانستان را اشغال کرده است. در مدرسه هایی که در خاک پاکستان با پول عربستان طالب پرورش داده است و اکنون به اسلحه آمریکایی هم مجهز شده است.

متاسفانه با وجود نفوذ زبان فارسی در پاکستان (حتی در سرود ملی آن)، با وجود شیعیان پاکستان که همیشه قربانی سلفی‌ها شده اند، با وجود ایرانی تباران پاکستان، با وجود خویشاوندی‌های دو جمهوری اسلامی، ما هرگز نتوانستیم پاکستان را از چنگ عربستان بیرون آوریم که امشب بر سر فارسی زبانان افغانستان، یک جمهوری اسلامی دیگر، بمب نریزند.

خدا بیامرزد مرحوم محمدرضا حکیمی را که خوش باورانه و "ناکجا آبادگرایانه" از رویای تاسیس "اتحاد جماهیر اسلامی" حرف می زد و جنگ این جمهوری‌ها را نبود که ببیند ... دولت به ملت است که راست می آید، نه به ...

منبع: اینستاگرام محمد قوچانی