به گزارش اقتصادنامه، علیداد موقوفه مدیرعامل سابق شرکت گرانول قزوین در سن 61 سالگی و با 33 سال سابقه مدیریتی دو روز مانده به سال 96، بنا بر اظهارات خانواده‌اش بر اثر قصور پزشکی در بیمارستان دی دار فانی را وداع گفت.

این خبر را اقتصادنامه بنابر وظایف رسانه ای خود که حمایت از کارآفرینان کشور بوده و نبود ایشان را ضایعه ای جبران ناپذیر می داند منتشر شد که مورد غضب پزشک معالج او قرار گرفت. در ابتدا وکیل ایشان با تنظیم جوابیه ای خواست تا آن را در اقتصادنامه منتشر کنیم که ما نیز بر اساس وظایف قانونی خود اقدام به این کار کرده و جوابیه را منتشر کردیم. آنگاه متوجه شدیم که دکتر مانداگار دست بردار نیست و به جای عذرخواهی از خانواده صنعتگر، اقتصادنامه را متوجه آنچه که اتفاق افتاده کرده و به اتهام نشر اکاذیب و افترا که دو کلمه نخ نما شده علیه خبرنگاران است، از این رسانه مستقل شکایت به عمل آورده است.

وکیل او از مدیر مسوول اقتصادنامه خواسته تا با حضور در مطب او، عذرخواهی کرده و شکایت پس گرفته شود اما اقتصادنامه به اقدامی که انجام داده معتقد بوده و آن را در جهت اهداف رسانه ای خود تلقی می کند.

داستان از چه قرار بود؟

بر اساس آنچه که برادر این صنعتگر که خود یکی از فعالان بخش صنعت کشور محسوب می‌شود در اختیار اقتصادنامه قرار داده است، مهندس موقوفه در تاریخ دوم آبان ماه سال 95 در بیمارستان دی توسط دکتر محمدحسین ماندگار جراح قلب مورد جراحی تعویض دریچه آئورت قرار گرفته و پس از چند روز با پرداخت 57 میلیون تومان ترخیص و پیوسته تحت نظر دکتر ضرابی پزشک معرفی شده از طرف بیمارستان و دکتر ماندگار قرار گرفته است.  

او افزود: متاسفانه تنها کمی بیش از سه ماه در تاریخ 24 بهمن ماه 95 به علت وخیم شدن حال بیمار مجددا در بیمارستان دی در بخش آی سی یو بستری و در تاریخ 26 بهمن ماه دکتر ماندگار درخواست جلسه فوری با بستگان درجه اول ایشان را داشتند و اذعان کردند با توجه به مشکلاتی که در عمل اول بوجود آمده بیمار امروز صبح ایست قلبی داشته و با انجام اکومری مشخص شده که عفونت تمام دریچه و نسوج ایشان را در برگرفته و نیاز به تعویض مجدد دریچه است.

بنا بر اظهارات وی، پس از عمل جراحی مجدد، قربانی وضعیت بسیار بسیار وخیمی پیدا کرده و به دلیل از کارافتادن کلیه و کبد و ... به کما رفته و پس از چندین روز از کما خارج و به بخش منتقل شدند، پس از آن بود که مشخص شد اصلا عفونتی در کار نبوده و تاکنون نیز متاسفانه واقعیت مشکلات عمل اول که آگاهی از آن حق اولیه خانواده قربانی است را به خانواده و بازماندگان داغدار ایشان اعلام نکرده‌اند، تا بدانند چه اتفاقی افتاده که نیاز به تکرار عمل بوده است.

او روایت کرد: پس از بستری شدن مجدد در بخش قلب، قربانی درحد بسیار پایینی بهبود پیدا می کنند تا اینکه  در تاریخ 23 اسفندماه 95 دکتر ماندگار، دستور ترخیص ایشان را صادر کرد و این در حالی بود که دکتر معالج داخلی ایشان هم بر بیهوده بودن عمل جراحی دوم و هم بر زودهنگام بودن ترخیص ایشان تاکید موکد داشته‌اند، اما به دلایلی و عدم توجه به نقطه نظرات سایر همکاران خود و بیان این عبارت که" ظاهرا قربانی و خانواده ایشان بیمارستان را خیلی دوست دارند"قربانی را رها و عازم سفر خارج از کشور می‌شود. 

برادر این صنعتگر ادامه داد: در تاریخ 28 اسفندماه 95 دکتر معالج داخلی نیز تسلیم نظر دکتر ماندگار برای ترخیص شده اما مجددا تاکید داشتند شرایط برای ترخیص فقط 20 درصد مهیا است این در حالی بود که در بخش قلب بیمارستان دی  دیگر کسی نمانده بود بلکه بخش را از همه بیماران خالی و به بخش‌های دیگر انتقال داده یا ترخیص کردند و عملا بخش قلب به یک قبرستان واقعی تبدیل شده بود. از طرف دیگر بیمارستان جهت ترخیص مبلغ  125 میلیون تومان مطالبه کرد و با مواجهه با اعتراض خانواده قربانی، مدیریت بیمارستان و کادر پزشکی نه تنها  برای قصوردر عمل اول عذرخواهی نکردند بلکه بدون انصاف مبلغ عمل دوم را با هزینه های بیمارستانی هنگفت مطالبه کردند که موضوع از طرف خانواده قربانی به بخش شکایات وزارت بهداشت اعلام شد که نهایتا جهت ترخیص به صورت علی الحساب 50 درصد دریافت شد تا رقم تشخیصی وزارت بهداشت بررسی و اعلام شود.

بنا بر گفته وی، مع ذالک قربانی در ساعت 13 روز 28 اسفندماه 95 ترخیص و  به منزل منتقل شدند که متاسفانه خوشحالی خانواده ایشان  فقط چند ساعت بطول انجامید و در ساعت 7 شب همان روز وضعیت قربانی رو به وخامت گرایید و سریعا با آمبولانس به بیمارستان دی منتقل و مجددا در بخش آی سی یو بستری شدند اما بدلیل عدم حضور دکترماندگار، دکتر ضرابی و مدیر بیمارستان که از هفته قبل به خارج رفته بودند، در ساعت‌های  اولیه 29 اسفندماه 95 قربانی در بهت و اندوه بی پایان بازماندگان بکام مرگ فرستاده شدند و متاثرکننده تر اینکه که همسر قربانی به سرطان مغز استخوان مبتلا بوده و تنها حامی و همراه خود را از دست داده است.

او در ادامه خاطرنشان کرد: قصور پزشکی دکترماندگارو دکترضرابی پزشک معالج ایشان پس ازعمل و بی کفایتی مدیریت بیمارستان دی بدلیل عدم نظارت بر عملکردکادر پزشکی خودو ترخیص زودهنگام قربانی، ما را به یاد ضایعه از دست دادن چهره نامی سینمای جهان آقای عباس کیارستمی می اندازد و برگ سیاه دیگری بر جامعه پزشکی این مرز و بوم وارد شد.

موقوفه تاکید کرد: مسلما بسیاری از پزشکان ایرانی، دلسوز ملت ایران و بیماران خود هستند اما عدم توجه به این مشکلات سبب تعمیم موضوع به کل جامعه پزشکی می‌شود پس باید برخوردی قاطع با مقصرین شود تا این بی مسئولیتی که با کتمان حقایق از طرف مقصرین همراه خواهد بود ادامه پیدا نکند.

او افزود: کمترین وظیفه ماست جهت پیشگیری از این قساوت‌های بدون مجازات وبرای جلوگیری از قربانیان بیشتر، در این مورد وموارد مشابه اطلاع رسانی کرده و موضوع را به اشتراک بگذاریم. به امید روزی که مقصران جامعه پزشکی نیز ملزم به پاسخگویی به خانواده قربانیان باشند.