در کشور ما متاسفانه قانون گراشام بعضاً در مورد نیروی انسانی نیز صادق بوده است. به صورت مستمر بسیاری نیروی کار کم کیفیت نیروی کار پر کیفیت را ازمیدان بیرون کرده یا به خارج یا به حاشیه رانده اند.
منظور از این مقدمه توضیح در مورد رخدادی است که اخیراً در شبکه های اجتماعی در جریان بوده است، به نظرم رسید دور از انصاف است که در این مورد توضیحی مطرح نکنم.

تصویر زیر دکتر سید علی مدنی زاده هستند. یکی از مفاخر کشور. ایشان را بر اساس سوابق علمی و کاری از دور می شناسم. اقتصاد دانی با تحصیلات زبده در بهترین دانشگاه های جهان، قابل تحسین که از اشتغال در خارج گذشته اند به کشور باز گشته و در شرایط مشکلی که هر کس سعی می کند کنج عافیت بگیرد داوطلب کمک کارشناسی به دولت های مختلف بوده اند برای حل مشکلات اقتصادی کشور و همچنین آموزش نسل جوان. اما کسانی که از ضعیف ترین مراکز مدرک گرفته بار علم ناچیز دارند اما ظرفیت پرخاش و هتاکی بالا، به جو سازی و طرح مطالب بی ربط در مورد ایشان و برخی افراد خبره دیگر که هنوز کار کارشناسی را کنار نگذاشته اند مشغول هستند. یک فرد بزرگواری در شبکه های اجتماعی پیشنهاد داده اند که رئیس دولت پست هایی به آن میانمایگان علمی بدهند بلکه دست از رفتار تخریبی بر دارند، اما این فدوی خدمت مسئولین کرام سفارش حکیم ابولقاسم فردوسی را یاد آور می شوم.
سر ناسزایان برافراشتن، و از ایشان امید بهی داشتن/ سر رشته خویش گم کردن است، به جیب اندرون مار پروردن است.
امید که افراد خبره و زبده از فرزندان درخشان ایران زمین نیز تحت تاثیر اینگونه جو سازی ها دلسرد نشده و در هر گوشه از طریق کار علمی و کارشناسی در کمک به حل مشکلات کشور در حد مقدور ثابت قدم بمانند.