مجتبی حدادی میرنا،کارشناس ارشد اقتصاد:امروزه گردشگری مفهوم و جریانی کاملاً متفاوت با گذشته پیداکرده است و به آن به‌عنوان امری اقتصادی نگریسته می‌شود. به‌طوری‌که بعد از صنایع نفت و خودروسازی؛ پردرآمدترین صنعت حال حاضر دنیا به شمار می‌رود.

ازاین‌رو توسعه گردشگری در تمامی عرصه‌ها چه در سطح ملی و منطقه‌ای و چه در سطح بین‌المللی موردتوجه برنامه ریزان دولتی و شرکت‌های خصوصی قرارگرفته است و این توجه به دلیل اثرات صنعت توریسم بر رشد و توسعه اقتصادی است  که منجر به رشد شتابان و بی دردسر خواهد شد ، ازجمله این اثرات به ارزآوری، تعادل منطقه‌ای، کمک به سرمایه‌گذاری در میراث فرهنگی، بهسازی محیط، توسعه مناطق روستایی برخوردار از جاذبه‌های گردشگری، اشتغال‌زایی و پیشگیری از مهاجرت جمعیت و... می‌توان اشاره کرد.

گردشگری برای اقتصاد ایران که وابستگی شدیدی به درآمدهای نفتی دارد می‌تواند به‌عنوان راهی برای رهایی از وابستگی به درآمدهای نفتی و خروج از اقتصاد تک‌محصولی باشد. ازاین‌رو، بهره‌گیری از ظرفیت‌های بالقوه گردشگری و سرمایه‌گذاری‌های کلان کشور در این بخش وتو جه به این صنعت به‌عنوان ابزاری مناسب می‌تواند در ادامه روند توسعه و رشد اقتصادی ایران عامل مهمی محسوب شود.

طبق گزارش WTTC، سهم مستقیم گردشگری در تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۱۶ به ۹/ ۱۱ میلیارد دلار رسید که رقمی در حدود ۹/ ۲ درصد تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می‌دهد.آمار این شورا حاکی از آن است که بخش سفر و گردشگری در سال ۲۰۱۶ به‌طور مستقیم ۵۵۹ هزار و ۵۰۰ شغل را در ایران به خود اختصاص داده که حدود ۲/ ۲ درصد از کل اشتغال در کشور است.و در طول یک دهه آتی نیز به‌طور متوسط با رشد سالانه ۳/ ۱ درصد در هر سال، تا پایان سال ۲۰۲۷، ۶۷۰ هزار شغل را در بر گیرد که معادل ۱/ ۲ درصد از کل اشتغال کشور است.

از طرفی به تصدیق سازمان یونسکو کشور ایران ازنظر وجود آثار تاریخی و فرهنگی در میان‌هشت کشور نخست جهان جای دارد و به لحاظ جاذبه‌های توریستی و تنوع اقلیمی جز پنج کشور برتر دنیاست.

همچنین انجمن جهانی اقتصاد در جدیدترین گزارش خود در مورد وضعیت صنعت گردشگری 136 کشور جهان، رتبه صنعت گردشگری ایران از نظر قدرت رقابت در جهان را 94 و رتبه آمادگی فضای اقتصادی کشور در این زمینه را 79 اعلام کرد.این شاخص درزمینهٔ رویه‌ها، مقررات سیاسی، پایداری محیطی، سلامت و امنیت و بهداشت و درمان، خصوصی‌سازی صنعت گردشگری (هتل بانکداری و...) فناوری اطلاعات، قیمت‌ها، منابع انسانی، وابستگی به گردشگری و سفر، منابع طبیعی و منابع فرهنگی موردبررسی و واکاوی قرارگرفته که به رتبه‌بندی کشورها منجر شده است.

بنابر آن چه گفته شد ، و با توجه به ارتقا رتبه در انجمن جهانی اقتصاد انتظار می رود در سال های آتی نیز این روند با توجه به پیش بینی های مثبتی که سازمان های جهانی درمورد ایران اعلام کردند ، ادامه یابد .

و می توان با سرمایه گذاری بیشتر در این صنعت بیشتر روی درآمدهای گردشگری حساب باز نمود. درآمدهای گردشگری تأثیرات فراوانی در بهبود رشد اقتصاد کشور خواهد داشت و سیاست گداران می‌توانند با سرمایه‌گذاری بیشتر بر صنعت گردشگری، کشور را از وابستگی به درآمدهای غیرقابل‌اعتماد نفتی رهاسازند و اقتصاد را با درآمدهایی کنترل کنند که خود قابل‌کنترل باشد و همین‌طور قابل‌رقابت باشد؛ بنابراین ریسک و عدم اطمینان حاصله از درآمدهای نفتی از طریق ورود این درآمدها، وارد اقتصاد کشور شده و موجب افزایش ریسک در اقتصاد شده که این خود دلیلی برای کاهش سرمایه‌گذاری در کشور است زیرا یکی از معیارهای سرمایه‌گذاری میزان ریسک است که با میزان سرمایه‌گذاری رابطه عکس دارد.

با برنامه‌ریزی درزمینهٔ بهبود گردشگری در کشور می‌توان پیش‌بینی نمود که رشد اقتصادی در کشور به‌سرعت افزایش می‌یابد و این در صورتی رخ می‌دهد که این بهبود در جوانب مختلف جامعه رخ‌داده باشد اعم از بهبود در سطح فرهنگ، یعنی فرهنگ پذیرش توریسم در بین آحاد جامعه نهادینه شود و این جز با برنامه‌ریزی‌های مدون و با افق برنامه‌ریزی معین امکان‌پذیر نخواهد بود؛ و با توجه به مزیت کشور در زمینه گردشگری به دلایل مختلف از جمله آب و هوای چهار فصل کشور و داشتن بخش های سنتی و مدرن زندگی در کنار هم و سبک زندگی متفاوت برخی اقشار و برخورداری از مناطق دیدنی کمیاب و بی مانند در سطح جهان جذابیت را برای گردشگران افزایش می دهد،  و همچنین می‌توان پیش‌بینی نمود که بازتر شدن درب‌های کشور به‌سوی گردشگران خارجی یعنی مهیا شدن هر چه‌بهتر بسترهای مختلف برای بهبود ارائه‌ی خدمات به گردشگران موجب ایجاد موقعیت‌های شغلی جدید و همین‌طور آشناتر شدن خارجی‌ها بافرهنگ اصیل و چند هزارساله ایرانی و گسترش دین، مذهب و فرهنگ کشور خواهد شد.