رییس جمهوری درحالی بر تحول خواهی مدیران تاکید کرده که با گذشت حدود یک سال از عمر دولت، هیچ گونه ملاک و معیار شفافی در خصوص «مدیر تراز انقلاب» ارائه نشده است.
بررسی های اقتصادنامه نشان می دهد درانتصابات دستگاههای اجرایی و بنگاههای زیرمجموعه دولت، نشانی از تخصص، تجربه و شایستگی، که از شاخصه های مهم مدیر انقلابی است، دیده نمی شود.
جالب آنکه به تازگی یکی از مدیران جوان انقلابی، حجت الله عبدالملکی، که با عملکرد خود سبب بروز آشفتگی و نارضایتی در مجموعه های کارگری، روابط کار و شرکتهای بزرگ زیرمجموعه وزارت رفاه شده بود، از قطار دولت پیاده شد.
این در حالی است که عملکرد این وزیر منتسب به جریان پایداری بیش از همه اعتراض چهره های حامی دولت و جریان اصولگرایی را در پی داشت.
انتقاد نمایندگان اصولگرای مجلس از عزل و نصبها که به صحن علنی مجلس کشیده شده است، نشان می دهد دولت رییسی حتی در اقناع گروههای حامی خود نیز موفق عمل نکرده است چنانکه ایزدخواه نماینده تهران خطاب به رئیس جمهور گفت؛«این استدلال که گاهی شنیده می‌شود که مدیری را از اقوام و خویشان منصوب می‌کنند و می‌گویند به دلیل اعتماد است، از اساس غلط است. اینجا دو سوال مطرح می‌شود اولا مگر شما چند قوم و خویش مطمئن (قابل اطمینان) دارید که بتوانید همه جای نظام را پر کنید و دوم اینکه از کجا معلوم قوم و خویش شما مطمئن است و نزدیکان یک مدیر دیگر مطمئن نیستند؟ اینجا بحث قوم و خویشی یک مبنای بسیار غلطی است و اگر هم کسی در گذشته این مبنا را گذاشته غلط بوده و نباید ادامه پیدا کند.»
سال گذشته نیز فداحسین مالکی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و از نمایندگان اصولگرای مجلس نیز خواستار ورود بازرسی ویژه نهاد ریاست جمهوری به پرونده انتصابات دولتی شده بود.
در این میان، بیشترین انتقادات متوجه عزل و نصب ها در هیات مدیره شرکتهای دولتی و شبه دولتی است که عمدتا بدون طی روال قانونی انتصاب و استعلامات ویژه صورت میگیرد.
رد پای این جریان که انتقادات گسترده ای در پی داشته را می توان در نصب یک شبه افراد کاملا غیرمرتبط در هیات مدیره شرکتهای بزرگ صنعتی جستجو کرد؛ از مداح و شاعر ایینی در شرکتهای زیرمجموعه شستا تا مدیرمسوول نشریه تخصصی در شرکت بزرگ معدنی.
حال با اظهارات اخیر رییس جمهوری به نظر می رسد ورود به این انتصابات غیرمرتبط و شبهه دار، آزمون بزرگی برای راستی ازمایی این ادعا باشد.
