🔻روزنامه تعادل
📍 توهم زمستان سرد درا روپا
✍️ یوسف مولایی
هرچند سفر روسای جمهور ایران به نیویورک همواره به عنوان یک ظرفیت بالقوه در مناسبات ارتباطی ایران با جهان پیرامونی مطرح بوده، اما مجموعه عملکردهای دولت سیزدهم به گونه‌ای است که احتمال کسب دستاورد برجسته اقتصادی از این سفر را بعید می‌سازد. ایران فرصت‌های متعدد قبلی برای احیای برجام را از دست داده و در این شرایط سفر رییس دولت به نیویورک هم کمکی به بهبود وضعیت نخواهد کرد.

از منظر راهبردی نیز نباید فراموش کرد که ایران در چالش اخیر روسیه و اوکراین به‌طور علنی در کنار روسیه ایستاده و از این کشور حمایت کرده است. رفتاری که از منظر کشورهای غربی، یک گزاره منفی برای ایران محسوب می‌شود. شاید بهتر بود این حمایت‌ها به صورت علنی نمایان نمی‌شد و ایران راهبرد منطقی خود در بی‌طرفی تاریخی و اتخاذ سیاست نه شرقی و نه غربی را باز هم دنبال می‌کرد. در این میان برخی جریانات اصولگرا در کشور تصورات عجیبی در خصوص فرارسیدن زمستان سرد اروپا و نیاز این کشور به گاز ایران دارند. اظهاراتی که برآمده از اشتباهات استراتژیک پی در پی این طیف در عرصه‌های داخلی و دیپلماسی است. تصوراتی که پیش از این در ماه‌های پایانی عمر دولت روحانی نیز مطرح و باعث شد تا ظریف نتواند از فرصت استثنایی احیای برجام در اسفند ۹۹ استفاده کند. آن زمان هم برخی از رسانه‌ها و جریانات این گونه تحلیل می‌کردند که در صورت تاخیر در احیای برجام، امریکا به زودی دست نیاز به سوی ایران دراز می‌کند و این ایران است که ابتکار عمل را به دست می‌گیرد. در همان زمان اما ظریف هشدار داد که زمان در عرصه روابط بین‌الملل، گزاره فراری است، بنابراین ۶ ماه آینده با امروز متفاوت خواهد بود. اما به این هشدارها توجهی نشد تا کار به جایی رسید که برجام با مشکلات عدیده‌ای مواجه شود. امروز هم برخی طیف‌های اصولگرا تصور می‌کنند، اروپا، امریکا و غرب محتاج نفت و گاز ایران هستند و به زودی همه خواسته‌های ایران برای بازگشت به بازار نفت و گاز را خواهند پذیرفت. باید توجه داشت که تلاش اروپا برای تحقق برجام نه در راستای تامین نیازهای اقتصادی، بلکه امری راهبردی در راستای منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای است. این اشتباهات راهبردی باعث افزایش فشارها بر مردم و ایجاد مشکلات عدیده در کشور خواهد شد. بر این اساس به نظر می‌رسد ایران در ماجرای برجام ابتکار عمل‌های قبلی را از دست داده و مسیر متفاوتی پیش روی این سند بین‌المللی قرار گرفته است. تا پایان انتخابات کنگره در نوامبر هیچ احتمالی برای احیای برجام‌ نمی‌توان متصور شد و باید دید بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات امریکا چه سرنوشتی پیش روی این سند قرار می‌گیرد. از این منظر سفر رییسی به امریکا نیز واجد ویژگی اقتصادی برجسته‌ای نخواهد بود. تنها این فرصت را برای رییسی ایجاد می‌کند که سفری به نیویورک را تجربه کند. گفت‌وگوهایی با رسانه‌های غربی برنامه‌ریزی کند و نهایتا دیدارهایی با برخی چهره‌های سیاسی بین‌المللی داشته باشد. اما این دیدارها از منظر اقتصادی ارزش افزوده‌ای برای کشور به دنبال نخواهد داشت.

🔻روزنامه کیهان
📍 ۶ قطره از اقیانوس بی‌کران حماسه اربعین
✍️کمال احمدی
۱- بی‌شک مهم‌ترین نکته درباره حماسه اربعین امسال در عراق حضور اعجاب‌انگیز و شورآفرین ده‌ها میلیون عاشق امام حسین علیه‌السلام از اقصی نقاط جهان در مسیر پیاده‌روی نجف به کربلا بود. در این حضور معجزه‌گون که پس از دوسال وقفه کرونایی شکل گرفت زنان و مردان، پیران و جوانان و کودکانی از عراق‌، ایران، نیجریه، هند، پاکستان، افغانستان، ترکیه، جمهوری آذربایجان، کویت، لبنان، برخی کشورهایی اروپایی و خلاصه جمعیتی پرشمار از حدود ۸۰ کشور دنیا طبق آمارهای رسمی گردهم آمدند.استاندار کربلا، مراسم اربعین امسال را بزرگ‌ترین مراسم در طول تاریخ برپایی اربعین تا به امروز دانست و آستان مقدس حضرت عباس علیه‌السلام نیز شمار زائران اربعین امسال را براساس سامانه شمارش الکترونیک نصب‌شده در ورودی‌های شهر کربلای معلی، ۲۱ میلیون و ۱۹۸ هزار و ۶۴۰ نفر اعلام کرد که در مقایسه با سال پیش پنج میلیون افزایش داشت.
شکوه این حماسه بی‌نظیر آن‌قدر عظیم و رفیع است که هرگز نمی‌توان مشابهی در عالم برای مقایسه با آن پیدا کرد. نگارنده این سطور امسال توفیق زیارت خانه خدا و انجام حج واجب را هم داشته است به عنوان نمونه کافی است بدانیم رژیم سعودی با وجود تجربه ده‌ها ساله در برگزاری مناسک حج هنوز قادر نیست از پس میزبانی ۳ میلیون زائر
بربیاید و هر ساله با انواع و اقسام بهانه‌ها به دنبال کاهش تعداد حجاج است نظیر بهانه‌ای که امسال علم کرد و میلیون‌ها چشم‌ انتظار بیت‌الله‌الحرام را به جرم اینکه سنشان بالای ۶۵ سال است از رفتن به حج محروم کرد! اما در پیاده‌روی اربعین سن و سال معنا ندارد پیرمرد ۸۰ -۹۰ ساله در کنار کودک ۳-۴ ساله یا حسین‌گویان به سمت حرم ارباب بی‌کفن طی طریق می‌کنند و رسم عاشقی را به جهانیان می‌آموزند.
۲- حماسه اربعین نشان داده امت واحده جهان اسلام به خوبی می‌تواند پروژه غربی‌ها برای تفرقه میان مسلمانان و حتی جدایی میان مسلمانان با غیرمسلمانان را که با پوشش شیک «دولت- ملت» طراحی و اجرا کرده‌اند به حاشیه ببرد. اینکه جمعیتی از ۸۰ کشور جهان یکدل و یکصدا آهنگ رسیدن به کربلای معلی را دارند و در این مسیر عاشقانه بدون توجه به رنگ و نژاد و زبان از هیچ محبت و خیری نسبت به هم دریغ نمی‌کنند نمای زیبایی از شکل جهان در عصر ظهور است.علاوه‌براین، اتحاد و یکپارچگی همه مشتاقان امام حسین علیه‌السلام اعم از شیعه و سنی و حتی مسیحیان و ارمنی‌ها که در پیاده‌روی اربعین دوشادوش دیگران حرکت می‌کردند به وضوح نشان داد ملت‌ها ضمن احترام به مرزهای جغرافیایی یکدیگر می‌توانند مشترکات معنوی خویش را افزایش داده و دشمن مشترک را در اجرای طرح‌های تفرقه‌آمیز ناکام سازند. امسال مداحی عربی زیبایی با لهجه عراقی از موکب‌ها پخش می‌شد که بخش‌هایی از آن دقیقا براین نکته یادداشت اشاره دارد: الى‌الله.. الى‌الله (به سوی خدا، به سوی خدا) اجت کل هویه صابئیه والمسیحین (تمام هویت‌ها آمدند؛ از صائبی تا مسیحی) تشوف الطوائف بالمواقف تعشگ حسین (در موقعیت‌های مختلف طوایف مختلف را که عشاق حسینند می‌بینی) تره الازدیه والسنه..مشی لحسین تتعنه (ایزدی‌ها و سنی‌ها با وجود مسافت‌های دراز، راهی می‌شوند) تشوف بکربله الجنه یسید الجنه (تا در کربلا، آقای بهشت را ببینند)
۳- گرمای ۵۰درجه عراق ویژگی خاصی به پیاده‌روی اربعین امسال داده بود. تا پیش از این‌، تجربه پیاده‌روی‌های قبلی نجف تا کربلا عمدتا در فصل پاییز و هوای نسبتا متعادل انجام می‌شد اما امسال برای اولین بار، پیاده‌روی باید در فصل گرمای عراق انجام می‌شد و لذا تا قبل از حضور در مراسم‌، گمان می‌کردم در اواسط روز که گرما به حد اعلای خود می‌رسد کمتر زائری حاضر به پیاده‌روی در حول و حوش ظهر باشد اما آنچه به عینه دیدم دقیقا برخلاف تصورم بود هرچقدر گرمای هوا در مسیر پیاده‌روی شدیدتر می‌شد شور و شوق زوار سیدالشهداء علیه‌السلام برای حرکت در مشّایه افزون‌تر می‌گشت و این معنایی نداشت جز اینکه دلدادگی عاشقان امام حسین علیه‌السلام گرما و سرما نمی‌شناسد. به قول شاعر عراقی، مصطفی العیساوی که امسال زیبا سرود: الحسین، جننه الحسین... (حسین؛ حسین ما را مجنون کرد) مجانین، اعقل مجانین بالحسین (دیوانه‌ایم؛ عاقل‌ترین دیوانگانِ حسین)
۴- خدمت خالصانه و بی‌دریغ برادران و خواهران عراقی به میلیون‌ها زائر حسینی(ع) جلوه دیگری از اعجاز الهی اربعین امسال بود. البته این خدمت مخلصانه در سال‌های قبل هم انجام می‌شد اما شاید امسال همزمان با افزایش گرمای هوا درجه این خدمت بی‌ریا و شورانگیز نیز به مراتب بیش از گذشته شده بود. از نقطه صفر مرزی و از زمانی که پا در خاک عراق می‌گذاشتی مواکب عراقی‌ها در خدمت زوار سیدالشهداء بودند و تا اقصی نقاط عراق این خادمی ادامه می‌یافت.این خوبان هرآنچه در توان داشتند را عاشقانه نثار زائران می‌کردند از انواع واقسام خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها گرفته تا التماس به زوار برای اینکه شب را در منزلشان استراحت کنند. متاسفانه در فضای بی‌در و پیکر مجازی کشورمان برخی افراد سعی داشتند موضوع میزبانی عراقی‌ها از زائران اربعین را به‌گونه‌ای دور از واقعیت جلوه دهند اما در عراق همه امکانات در موکب‌ها موجود بود. در این موکب‌ها سه شیفته از زوار پذیرایی می‌شد و خادمین به فکر خودشان نبودند. مثلا اگر زائری نیمه‌شب به موکبی در فلان نقطه عراق می‌رسید بازهم می‌توانست از نوشیدنی‌ها و خوراکی‌ها بیاشامد و بخورد. خدمات‌دهی آنجا کاملاً مردمی و هیئتی بود. معروف است که مردم عراق رزق یک ساله خود را از کمک به زوار اربعین می‌گیرند و توفیق خدمت به زائران حسینی(ع) را بالاترین رزق خود می‌دانند. برای همین هم سعی دارند در خدمت به زائران اربعین از هم پیشی بگیرند. در هر جایی که زائران اربعین حسینی باشند، عراقی‌ها با جان و دل پای کار می‌آیند. برایشان هم فرقی ندارد این زائر اربعین از کجا آمده و اهل کجاست یا به چه زبانی صحبت می‌کند. مهم این است که زائر اربعین امام حسین علیه‌السلام است. البته این رفتار عراقی‌ها چندسالی است به الگویی برای مردمان سایر کشورها تبدیل شده و امسال مواکب ایرانی‌ها‌، هندی‌ها، پاکستانی‌ها، کویتی‌ها و حتی مظلومان شیعه نیجریه دیدنی شده بود.
۵- یک ویژگی بارز پیاده‌روی اربعین امسال که شاید در گذشته تا این حد بروز و ظهور نداشت افزایش تصاویر چهره‌های مقاومت و خصوصا فرماندهان شهید، حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در بسیاری از نقاط عراق بود.حتی در برخی مواکب و در طول مسیر پیاده‌روی تعدادی از جوانان با دردست گرفتن تصاویر این دوشهید عزیز شعرهای حماسی را باهم فریاد می‌زدند و رنگ و بوی تازه‌ای به راهپیمایی اربعین می‌دادند. شاید آمریکایی‌ها با ترور این سرداران مقاومت خیال می‌کردند به هدف زده‌اند و دیگر نامی از اینان در عراق نخواهد بود اما اربعین امسال نشان داد واقعا دشمنان مقاومت چقدر احمقند. چراکه تا پیش از شهادت
حاج قاسم و ابومهدی شاید بسیاری از مردم عراق و کشورهای دیگر حاضر در پیاده‌روی، اساسا شناخت چندانی از این سرداران نداشتند اما با شهادت این عزیزان‌،اغراق نیست اگر بگوییم هر موکب با نصب تصاویر این شهدا به سنگری برای تبلیغ مقاومت تبدیل شد.
۶- حضور بالای اربعین اولی‌ها نکته دیگر پیاده‌روی امسال بود.دختران و پسرانی که برای نخستین بار و با وجود همه سختی‌های پیاده‌روی اربعین پای در این مسیرعاشقی گذاشته و با انرژی زائدالوصفی به سمت حرم ارباب می‌شتافتند مهر باطلی بر گزافه گویی کسانی زدند که مدام نق می‌زنند جوانان از دین و ارزش‌های دینی فاصله گرفته‌اند! اربعین امسال چه در عراق و چه در ایران نشان داد چقدر جوانان ما عاشق دین و مظهر کاملش امام حسین علیه‌السلام هستند.علاوه‌بر این، کودکان و نوجوانان هم تلاش داشتند در پیاده‌روی اربعین به سهم خودشان نقشی ایفا کنند از کشیدن نقاشی‌های معنادار درباره مصایب اهل‌بیت گرفته تا «لبیک یا حسین» گفتن‌های در طول مسیر و آب دادن‌ به زوار که همگی تصاویر زیبایی از عشق روزافزون آحاد ملت‌ها به دین و ارزش‌های دینی است.
بدیهی است که شرح این عشق شورانگیز از دایره توان زبان و قلم بیرون است و این وجیزه فقط اندکی از بسیارها و قطره‌ای از دریاهاست.

🔻روزنامه ایران
📍 چرا حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مهم است؟
✍️ سیدرضا صدرالحسینی
مجمع عمومی سازمان ملل متحد، یکی از پنج رکن اصلی تشکیل‌دهنده این نهاد بین‌المللی و به بیان بهتر، تنها رکنی از سازمان ملل متحد است که تمامی اعضا از حق رأی یکسان در آن برخوردارند.این مجمع پس از چند سال برگزاری مجازی به واسطه همه‌گیری ویروس کرونا، سال‌ جاری به‌صورت حضوری میزبان سران جهان است. پیشینه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل متحد به ۷۱ سال پیش و دهم ژانویه ۱۹۴۶ برمی گردد. از ابتدای شکل‌گیری مجمع عمومی سازمان ملل متحد بنا بود مجمع محلی برای صدور بیانیه‌ها و برگزاری بحث‌های جدی بر سر موضوعات جهانی از جمله فقر و توسعه تا صلح و امنیت باشد.
از میان پنج نهاد اصلی تشکیل دهنده سازمان ملل متحد، مجمع عمومی تنها جایی است که تمامی اعضای سازمان در آن حضور دارند. شورای امنیت، شورای اقتصادی و اجتماعی، دبیرخانه و دیوان بین‌المللی دادگستری چهار نهاد اصلی دیگر سازمان ملل متحد را تشکیل می‌دهند. در منشور سازمان ملل متحد کارکرد مجمع عمومی این گونه تعریف شده است: رایزنی، بررسی و ارائه توصیه‌هایی درباره موضوعاتی نظیر صلح و امنیت بین‌الملل، خلع سلاح، حقوق بشر، راهکارهایی برای حل و فصل اختلافات کشورهای متنازع. انتخاب اعضای غیردائم شورای امنیت و دیگر نهادهای سازمان ملل متحد نظیر شورای حقوق بشر و نیز انتخاب دبیرکل سازمان ملل متحد طبق توصیه شورای امنیت، از دیگر کارکردهای این نهاد است. در مجمع عمومی تمامی ۱۹۳ عضو سازمان ملل متحد از حق رأی یکسان برخوردارند. رئیس مجمع به‌صورت فصلی و از سوی خود مجمع انتخاب می‌شود و تصویب قطعنامه‌ها در نشست‌های آن مستلزم آرای دوسوم اکثریت اعضای آن است.
با توجه به مقدمه گفته شده که نشان از اهمیت و جایگاه این نشست بین‌الملل است و عنایت به اینکه مقدمات حضور رئیس جمهور در نیویورک در حال فراهم شدن ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد یکی از مهم‌ترین تریبون‌هایی است که جمهوری اسلامی در بیش از ۴۰ سال گذشته توانسته مطالب و موضوعات مهم مورد نظر خود را درآن مطرح کند و نیز با توجه به زمانی که برای رؤسای جمهور همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد در نظر گرفته می‌شود، قطعاً برای همه رؤسای جمهور فرصت بسیار مناسبی است که بتوانند دغدغه‌ها، راهبردها و راهکارهای خویش را با دیگر سران و مقامات ارشد کشورهای جهان مطرح کنند.
امریکایی‌ها سعی کرده‌اند در چهار دهه گذشته جمهوری اسلامی را با تهمت‌های مختلف منزوی کنند و تصور آنها بر این بوده که صدای جمهوری اسلامی به گوش مخاطبان و بویژه مقام‌های عالی رتبه دیگر کشورهای دنیا نمی‌رسد، حتماً این تریبون می‌تواند بسیاری از مسائل مهم و اساسی مورد نظر جمهوری اسلامی را به‌عنوان کشوری انقلابی به گوش بسیاری از مقامات و مردم جهان برساند و تا کنون جمهوری اسلامی ایران از این فرصت بخوبی استفاده کرده است.
رئیس جمهور کشورمان می‌تواند در این سفر ملاقات‌هایی با رؤسای جمهور دیگر کشورها داشته باشد، مواضع جمهوری اسلامی به آن کشورها نزدیک شود و آنها سخن انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را بشنوند از این جهت سفر به نیویورک و شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل بسیار حائز اهمیت است.
آیت‌الله رئیسی می‌تواند در این سفر مسائل کلان و اساسی مورد توجه انقلاب اسلامی را به گوش بسیاری از انسان‌ها، چه از طریق رسانه‌ها و چه با گفت‌وگو با مقام‌ها و مسئولان دیگر کشورها برساند و در واقع می‌توانیم از این فرصت برای حل بسیاری از معضلات و مشکلات جهانی که در اسلام و انقلاب اسلامی برای آن راه حل عقلایی وجود دارد، استفاده کنیم.صلح بین‌المللی، فلسطین، مسائل حقوق بشر، تفاوتی که میان شمال و جنوب از نظر فقر و غنا وجود دارد، مسائل مهمی که امروز جهان با آن دست به گریبان است، از جمله مقابله با بیماری کرونا، بی‌عدالتی جهانی، ظالمانه بودن تحریم‌ها و آسیب‌هایی که در این مورد به مردم کشورهای تحریم شده وارد می‌شود و دیگر مطالب مهم روز، مانند احتمال فراگیری جنگ اوکراین به دیگر نقاط که البته به‌دلیل زیاده‌خواهی ناتو به‌وجود آمده، موضوعات فراگیر جهانی مانند مشکل کمبود آب در کشورهای مختلف جهان، مشکلات زیست محیطی، ریزگردها یا سلطه‌جویی برخی کشورها در تعامل با کشورهای ضعیف، یا مسأله مهم انرژی و مقابله با تروریسم از موضوعاتی است که می‌تواند در سخنرانی رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مطرح شود.
نکته بعدی که در این سفر وجود دارد، اینکه در حاشیه این سفر ممکن است رئیس جمهور کشورمان با رؤسای جمهور برخی کشورها دیدارهایی انجام دهد، بویژه دیدار با سران کشورهای عضو برجام؛ در هر صورت این سفر فرصتی برای مطرح شدن مواضع جمهوری اسلامی در قبال کسانی است که به ظاهر با ملت‌ها دوستی دارند و از پشت به منافع ملی این ملت‌ها خنجر می‌زنند. نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، فرصتی است که رئیس‌جمهور کشورمان این مسائل و مواضع جمهوری اسلامی را در حوزه برجام بدون واسطه با رؤسای جمهور کشورها مطرح کند،هرچند مواضع جمهوری اسلامی ایران پیش‌تر به‌وسیله مقامات امور خارجه و در مصاحبه‌ها و اتخاذ مواضع بیان شده است، اما در گفت‌وگوی رو در رو با استدلال منطقی و بر اساس اخذ منافع ملی امکان بیان و تشریح موضوعات بهتر و شفاف‌تر خواهد بود.

🔻روزنامه اعتماد
📍‌ ما خوبیم شما بد!
✍️عباس عبدی
ضرب‌المثل معروفی است که می‌گوید ظلم بالسویه عدل است. ظلمی که به همگان یکسان اعمال و انجام شود، عدالت است. روشن است که هیچ ظلمی عدل نیست و هر ظلمی به هر اندازه که باشد به همان میزان از عدالت دور است ولی این ضرب‌المثل نوعی تعریض به تبعیض است و می‌خواهد بگوید که تبعیض از ظلم هم بدتر است. اگر مالیات ظالمانه‌ای تعیین و گرفته شود ظلم است، ولی اگر از همه یکسان گرفته شود، جای شکری می‌گذارد که در ظلم تبعیض روا نمی‌دارند. ماجرا از افشاگری علیه فرزند خانم معاون رییس‌جمهور آغاز شد. این موضوع که فرزند ایشان در کانادا مشغول تجارت و کار است. تا اینجا مشکلی نیست. مشکل از آنجا آغاز شد که یکی از مقامات تبلیغاتی دولت اعلام کرد که اخیرا فرزند یک معاون وزیر برای ادامه تحصیل در یک کشور خارجی ویزا گرفته بود و قصد خروج داشت که به محض اطلاع رییس‌جمهور، دستور صادر شد؛ «اگر فرزند رفت، پدر هم برود!» گذشت آن دوران که افتخار مقامات عالی دولت، اقامت فرزندان‌شان در خارج از کشور باشد. مسوولان مراقب گشت ارشاد باشند. انتظار می‌رفت که با چنین رویکردی بلافاصله معاون ریاست‌جمهوری نیز مشمول این حکم شود، ولی نشد و اظهارات متناقضی را در توجیه این وضع گفتند و با فرار به جلو خواستند مساله را حل کنند ولی افشاگری‌های بعدی نشان داد که ماجرا خیلی بدتر از آن است که ابتدا گفته می‌شد، معلوم شد که ادعاهای اولیه خانم معاون برای فرزندشان درست نبوده، لذا پدر این جوان وارد شد تا ماجرا را حل کند که گفته‌هایش در تعارض با مواضع مادر درآمد و خلاصه خیلی خراب شد. از آن طرف فعالان نواصولگرا اقدام به ماله‌کشی کردند، به جای پذیرش مشکل و حل آن سخنانی را گفتند که معلوم شد با سخنان خودشان درباره موارد مشابه در دولت قبل در تعارض است، حتی یکی از آنان به صراحت گفت که فرزندان مسوولان متفاوت و در پی خدمت به کشور هستند، دیگری گفت حساب فرزند را از والدین جدا باید کرد. خلاصه خواستند مساله را با یک تبعیض آشکار و زجرآور حل کنند که نشد و بدتر هم شد. اتفاق دیگر وضعیت زنان در پایانه‌های مرزی عراق برای سفر به مراسم اربعین بود که کاملا مختلط با مردان در وضعیت‌های بسیار متراکم جمعیت قرار داشتند و حتی در فضای عمومی و نیمه‌عمومی هم خوابیده بودند و این پرسش مطرح شد که چرا نسبت به شرکت زنان در حضور مردان در اماکن عمومی ازجمله ورزشگاه‌ها تا این حد حساسیت است ولی در این موارد هیچ اعتراضی نمی‌شود. البته جای اعتراض هم نیست، چون اصولا چیز عجیبی نیست، حتی در مراسم حج هم این نوع حضور جمعی دیده می‌شود، ولی نگاه تبعیض‌آمیز، مشکل مهمی است که هر مخاطبی را منزجر می‌کند. مورد دیگر مربوط به واگذاری کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است که علت آن را زیانده بودن گفتند در حالی که صدا و سیما و خودرو‌سازی ده‌ها هزار برابر زیانده‌ هستند ولی همچنان کمک می‌گیرند!! نمونه بسیار بد دیگر استقبال از حضور زنان با پوشش‌های به اصطلاح نامناسب در انتخابات یا مناسک دینی و تظاهرات رسمی است و در عین حال برخورد با زنانی با همان پوشش در اماکن عمومی و انتقال آنان به بازداشتگاه وزراست. این رفتارهای تبعیضی محصول این تفکر است که ما خوب هستیم و دیگران بد. برخلاف جمله مشهور امام علی(ع) که فرد را با حق می‌شناسند و نه حق را با فرد؛ این تفکر حق را با فرد که خودشان باشد می‌سنجد. اصولا در این نگرش حق یعنی خودشان. هیچ اصل ثابتی ندارند. به قول شاعر: «هر چه آن خسرو کند، شیرین بود» این نگرش صددرصد ضداخلاقی و ضددینی و ضداسلامی است. از همه مهم‌تر ضدقانون است. اخلاق و قانون یعنی اینکه ما بتوانیم معیارهایی فراتر از افراد را در بیرون تعریف کنیم تا اعمال و رفتار مردم را با آن سنجید. یکی از عوامل فسادزا در جامعه همین تفکر خطرناک است. تفکری که بنیان هنجارهای اخلاقی و قانونی را در ایران سست کرده است در عین حال می‌خواهند با استناد به این دو هنجار، دیگران را داوری کنند.

🔻روزنامه آرمان ملی
📍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ سفر رئیس‌جمهوری به نیویورک
✍️علی‌اصغر زرگر
سفر رئیس‌جمهور به نیویورک به منظور حضور درمجمع عمومی سازمان ملل متحد از دیدگاه دیپلماسی عمومی سفری مطلوب است. زیرا رئیس‌جمهور می‌تواند از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل نسبت به اعلام مواضع تهران استفاده کند و در ارتباط با مسائل مختلف از جمله پرونده هسته‌ای نکاتی را اعلام نماید. البته سفر رؤسای جمهوری ایران در سازمان ملل عموما صورت می‌گیرد وخالی از دستاورد‌های دیپلماتیک نیست. ابراهیم رئیسی به عنوان نماینده یک کشور در سازمان ملل حضور دارد و درحاشیه مجمع عمومی دیدار‌هایی با رؤسای جمهور کشور‌های مختلف خواهد داشت. تلاش در حاشیه مجمع عمومی می‌تواند موجب دعوت رؤسای جمهوری با سایر کشور‌ها و همچنین دعوت از رؤسای جمهور سایرکشور‌ها به منظور حضور در تهران باشد. از این منظر هیچ‌گاه سفر رؤسای جمهوری ایران به نیویورک خالی از فایده نبوده است. درحال حاضر غربی‌ها به علت درگیری با تهران بر سر پرونده هسته‌ای تلاش دارند ایران را در انزوا قرار دهند. البته عدم دیدار رئیس‌جمهور ایران با رئیس‌جمهور آمریکا موجب می‌شود همه ساله برخی کشور‌ها نیز تلاش کنند سخنان رئیس‌جمهور ایران رسانه‌ای نشود. به طوری که رسانه‌های غربی با سوءاستفاده از این مورد سعی دارند نشان دهند که ایران با بخشی از کشور‌های دنیا مشکل دارد. از این جهت تلاش می‌کنند اساس دیپلماسی عمومی در دستور کار ایران در سازمان ملل را به حاشیه ببرند. البته این بار مسأله هسته‌ای ایران مطرح است و تلاش تهران و برخی کشور‌ها برای احیای برجام می‌تواند موجب خروج ایران از شرایطی باشد که کشور‌های غربی برای تهران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نظر دارند. آمریکایی‌ها در ارتباط با پرونده هسته‌ای ایران به گونه‌ای سخن به میان می‌آورند که گویا ظرف چند هفته آینده توافقی بر سر نوع بازگشت به برجام صورت نخواهد گرفت. از این منظر احتمالا ایران برنامه‌هایی در این زمینه دارد که به نوعی به درخواست‌های خود در زمینه احیای برجام با تأکید برخی کشور‌های حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مشروعیت ببخشد. نمایندگان روسیه و کشور‌های اروپایی در مجمع عمومی سازمان ملل حضور دارند. از این منظر رئیس‌جمهور و وزیر خارجه ایران می‌تواند با رایزنی با رؤسای جمهور و وزرای خارجه این کشور‌ها به توافقاتی در ارتباط با بازگشت به برجام در آینده نزدیک دست یابند. هرچند این گونه سفر‌ها جنبه تشریفاتی دارد اما می‌توان با درنظر گرفتن دیپلماسی عمومی موجب دستاورد‌هایی برای کشور شود. واقعیت آن است که اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در تلاشند ایران را در انزوا قرار دهند. از این رو رایزنی ایران با کشور‌های عضو شانگهای، روسیه، چین و کشور‌های مسلمان می‌تواند این انزوا را بشکند. البته احتمالا جوسازی‌هایی از سوی گروه‌های مخالف و معاند در ارتباط با سفر ریاست‌جمهوری صورت خواهد گرفت. از این رو همراهان رئیس‌جمهور با تلاش مضاعف برای پر بار شدن سفر آقای رئیسی به سازمان ملل باید این تلاش‌ها را ناکام‌گذارند.

🔻روزنامه جهان صنعت
📍 انتظارات افکار عمومی از سفر رییسی به نیویورک
✍️ دکتر صلاح‌الدین هرسنی
سیدابراهیم رییسی رییس‌جمهوری کشور ما برای شرکت در هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به نیویورک سفر کرد. البته رییسی به دلایل پاندمی و شرایط کرونایی نتوانست در نشست سال گذشته مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شود و همین عدم حضور او در نشست گذشته مجمع عمومی سازمان ملل موجب تقویت این گمانه شد که شاید به سابقه کاری‌اش ربط داشته باشد. حالا که او در نشست امسال مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شده، به تمامی آن شائبه و گمانه‌ها پایان و نشان داده است که ماموریت حقوقی او نمی‌تواند مانع حضورش در نشست و محفل بزرگی چون نشست مجمع عمومی شود. حال اینکه او توانسته است همانند سایر روسای جمهور و نخست‌وزیران عضو مجمع عمومی سازمان ملل در نشست امسال حاضر شود، افکار عمومی از او این انتظار را دارد که چگونه بتواند متن و حاشیه نشست مجمع عمومی را با ابتکار عمل در سخنرانی و همچنین دیدار با نخست‌وزیران و روسای جمهوری کشور‌ها، دستمایه فرصت سازنده برای کشور کند.
در این ارتباط مهم‌ترین توقع و انتظار از رییسی آن است که بتواند با سخنرانی در تریبونی چون مجمع عمومی بر ضرورت راهبرد چند‌جانبه‌گرایی و ضرورت تعامل سازنده با جهان به ویژه با همسایگان آن هم در محیط پرآشوبی چون منطقه غرب آسیا، کشور را از انزوای منطقه‌ای و بین‌المللی خارج کند و صرف عضویت پاندولی و نامطمئن در پیمان شانگهای و سایر پیمان‌های تحت مدیریت، مسکو و پکن را مایه اتکا در معادلات جهانی نسازد. همچنین رییسی باید بداند که نشست مجمع عمومی امسال برای او همانند بهار نشست شانگهای نیست و ممکن است با توجه به شرایط جهانی و منطقه‌ای ایران نشست مجمع عمومی امسال برای او به پاییز و خزانی مبدل شود. ضمن آنکه رییسی باید مسیر سخنرانی و انعکاس منویات جمهوری اسلامی ایران را در قالب بیانیه و خطابه به گونه‌ای تنظیم و ارائه کند که تجربه نه‌چندان خوشایند برخورد با محمود احمدی‌نژاد و رفتار مقامات و سران کشورها در ترک جلسه سخنرانی رییس‌جمهور اسبق تکرار نشود. به ویژه آنکه همزمانی سفر او با مرگ دلخراش مهسا امینی ممکن است موجب اتهاماتی از سوی کشور‌های عضو مجمع عمومی در نقض حقوق بشر در چنین نشستی شود. در سطحی دیگر این انتظار از رییسی می‌رود که بتواند به جهت تزاید سطح تنش با واشنگتن همراهی با روسیه و چین را دستمایه سیاست خصمانه غرب علیه ایران نکند، چراکه در شرایط حاضر افکار عمومی جهانیان هیچ موافقتی با تهاجم نظامی روسیه یا همان عملیات ویژه مورد نظر ولادیمیر پوتین و سرگئی لاوروف در اوکراین به منظور نئونازیسم‌زدایی در محیط‌های پیرامونی روسیه ندارد. حال احتمال دارد سیاست‌های اعلامی تهران در حمایت و مشروعیت‌بخشی به رفتار روسیه در مجمع عمومی موجب تعریف فاز جدیدی از ایران‌آزاری از سوی غرب آن هم در شرایطی که برجام در برزخ احیا و مرگ در نوسان است، شود. بنابراین نیازی نیست که رییسی در چنین نشستی سخنی بر مشروعیت مسکو در جنگ اوکراین بر زبان آورد. اما مهم‌ترین انتظار از رییسی مربوط به حق مشروع ایران در جهت احیای برجام و محکوم کردن سیاست‌های واشنگتن در خروج از برجام است. در واقع رییسی باید ضمن تعدیل رفتار‌های تهاجمی واشنگتن در قضیه برجام فضای مجمع عمومی را به نفع ایران و در نتیجه احیای برجام تغییر دهد. چنین انتظاری بسته به آن است که رییسی بتواند با نشان دادن و یادآوری از بدعملی اروپا از فردای خروج واشنگتن از برجام، سه عضو اروپایی برجام در جهت احیای برجام را همراه واشنگتن کند. حال باید دید که چگونه رییسی می‌تواند با توجه به اولین تجربه سیاسی حضور در نیویورک چنین انتظاراتی از سوی افکار عمومی را در هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی با ابتکار عمل به نفع ایران تغییر دهد و با دست پر، نیویورک را به مقصد تهران ترک کند.

🔻روزنامه دنیای اقتصاد
📍 این فقط انتخابات آمریکا نیست
✍️ دکتر سیدمحمدکاظم سجادپور
نزدیک شدن انتخابات میان‌دوره‌ای در ایالات متحده که قرار است در ۸نوامبر برابر با ۱۷آبان‌ماه۱۴۰۱ برگزار شود، فضای سیاسی آمریکا را هیجانی کرده است. این هیجان انتخاباتی روزانه افزایش پیدا می‌کند و هیجان‌سالاری مخصوصا در قالب حملات رئیس‌جمهوری فعلی، بایدن و رئیس‌جمهور قبلی، ترامپ به یکدیگر، دو قطبی خاصی را به‌وجود آورده است که می‌تواند پیامدهای استراتژیک داشته باشد و پژواک آن در گوشه و کنار جهان سیاست شنیده شود.
چگونه می‌توان انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا در این شرایط قطبی‌شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد؟ در پاسخ به این پرسش «سرشت بین‌المللی انتخابات»، «فضای دو قطبی‌شده» و «سرنوشت داخلی انتخابات» مفاهیم و موضوعات روشن‌کننده و پرتوافکنانه‌ای است که در ذیل به آنها پرداخته می‌شود.

الف- سرشت بین‌المللی: بر خلاف گزاره موردعلاقه رئالیست‌های سنتی که حوزه داخلی را از حوزه خارجی رفتار کشورها جدا می‌کنند، تجارب معاصر نه فقط در آمریکا، بلکه در گوشه و کنار جهان نشان می‌دهد که بین سیاست داخلی و خارجی پیوندی عمیق وجود دارد و در کنار تداوم در اهداف سیاست خارجی، انتخابات مخصوصا در ایالات متحده، کنشگران جدید، دیدگاه‌های متفاوت و روش‌های دگرگون‌شده‌ای در سیاست خارجی را به همراه می‌آورد.

با توجه به زاویه نگرش فوق و همچنین موقعیتی که در حال حاضر آمریکا در جهان دارد، اثرات انتخابات آمریکا به مرزهای ملی این کشور محدود نمی‌شود و اثرات عمیقی بر روابط بین‌المللی دارد. موقعیت آمریکا، آیینه‌ای از قوت و ضعف‌هاست در کنار قدرت نظامی، اقتصادی و علمی، آمریکا از نظر بین‌المللی با ضعف‌ها و چالش‌های اساسی روبه‌رو است. پرونده‌هایی مانند روابط آمریکا و چین و روابط روسیه و آمریکا، در بین پرونده‌های دیگر بسیار پرلایه، پیچیده و در مواردی سیال هستند.

نکته دیگری که سرشت بین‌المللی انتخابات آمریکا را برجسته می‌کند، حضور کنشگران خارجی در عرصه سیاست داخلی آمریکا و بازیگری مالی، دیجیتالی و سیاسی آنهاست. اگر قبلا کنشگر بیرونی در چند بازیگر و از جمله رژیم صهیونیستی خلاصه می‌شد، در حال حاضر، تعداد قابل توجهی از بازیگران جهانی و منطقه‌ای و حتی کشورهای کوچک، دستورالعمل خاص خود را در سیاست داخلی آمریکا دنبال می‌کنند. بنابراین عرصه داخلی آمریکا، آوردگاه سیاست بین‌المللی و دارای پهنایی استراتژیک است؛ اما این عرصه بسیار قطبی شده است.
ب- فضای دوقطبی‌شده: از یک زاویه سیاست در همه جا، تقریبا دو قطبی است؛ اما آنچه دو قطبی متعارف در سیاست را از مورد کنونی آمریکا متفاوت می‌سازد، چگونگی تطور و تحول ساختار و شرایط داخلی ایالات متحده، مخصوصا در سه دهه گذشته است. در این دوران، جامعه آمریکا از درون، دچار دگرگونی‌ها متعدد کمی و کیفی شده است.

از نظر کمی، با ورود مهاجران و امواج نوین مهاجرتی، ساختار سنتی جمعیت آمریکا دستخوش تغییر شد. این تغییر کمی با دگردیسی و ایجاد ترک و شکاف در هویت سفیدپوستانه، آنگلوساکسون و پروتستانی آمریکا که اصطلاحا WASP نامیده می‌شود، مشخص می‌گردد. به‌گونه‌ای‌که حدود یک ربع قرن پیش، ساموئل‌ هانتینگتون، استاد علوم سیاسی هاروارد با انتشار کتاب «هویت آمریکایی» زنگ خطر از دست دادن موقعیت گروه‌های بنیان‌گذار سفیدپوست و پروتستانی این کشور را به صدا درآورد.

این بستر هویتی با امواج جهانی شدن اقتصاد و برآمدن نوع جدیدی از اقتصاد سیاسی داخلی و خارجی، ضرباتی به بدنه سفیدپوست و کارگر سنتی آمریکا زد و بسیاری را عصبی و حاشیه‌نشین کرد. در ادامه این امواج بود که ترامپ نه فقط به‌عنوان یک فرد، بلکه به‌عنوان یک پدیده، از خشم خفته و آشکار جماعت سنتی به حاشیه رانده‌شده استفاده کرد و از طریقی غیر کلاسیک، در سیاست آمریکا برآمد؛ ولی با برآمدن او و دوره چهارساله ریاست‌جمهوری او از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، دو قطبی شدن در آمریکا عمیق‌تر شد و ادامه یافت.

اوج این دو قطبی شدن در زمانی بود که او در انتخابات دوره دوم باخت و طرفداران او در ۶ژانویه۲۰۲۱ به کنگره حمله کردند. ترامپ به کاخ سفید راه نیافت؛ ولی میراث او یعنی، دمیدن بر شکاف‌ها تا این لحظه ادامه یافته و در مواردی تشدید شده است و از این جهت است که بایدن در نطق پیروزی خود، از وحدت سخن گفت و در این مدت بر ترامپ و هواداران او تاخته و آنها را ضددموکراسی و تهدیدی برای حیات نهادهای دموکراتیک این کشور می‌داند. نبرد با ترامپ با ضبط اسناد طبقه‌بندی‌شده که او به‌طور غیرقانونی در اقامتگاه خود در ماراگو در فلوریدا نگهداری می‌کرده، هیجانی‌تر شده است.

باید در نظر داشت که نبردهای سیاسی در سیاست داخلی آمریکا از طریق نهاد حقوق، دادستان و دادگاه دنبال می‌شود. با این فضای دوقطبی‌شده باید دید که سرنوشت انتخابات پیش رو به کجا ختم خواهد شد.

ج- سرنوشت انتخابات میان‌دوره‌‌ای: انتخابات ماه نوامبر از نظر کمی و کیفی در خور توجه است. این انتخابات، فقط به کنگره محدود نمی‌شود و علاوه بر رقابت برای تمامی ۴۳۵کرسی مجلس نمایندگان و تعداد ۳۵کرسی سنا، بیش از ۳۰حکمران ایالتی و تعداد قابل توجهی مقامات ایالتی ازجمله دادستان‌ها برگزیده خواهند شد. تعداد افرادی که در سطوح محلی، ایالتی و فدرال برگزیده می‌شوند، بسیار قابل توجه است. اما فراتر از نظر کیفی، این انتخابات، دماسنج انتخابات ریاست‌جمهوری۲۰۲۴ خواهد بود. سنت سیاسی آمریکا آن‌گونه است که اگر حزب رئیس‌جمهور حاکم در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره ببازد، انتخابات ریاست‌جمهوری را نیز از دست خواهد داد. تعادل فعلی کنگره آمریکا به نفع دموکرات‌ها، شکننده است.
تقریبا هر موضوعی در سیاست داخلی آمریکا، سیاسی و دوقطبی شده است. در عرصه داخلی، موضوع سقط جنین و فسخ رای۱۹۷۳ در پرونده موسوم به «رو» در مقابل «وید» توسط دیوان عالی کشور که تحت تسلط جمهوری‌خواهان است، از ژوئن سال جاری زلزله‌ای سیاسی برپا کرد که جمعیت کثیری از زنان را به سمت حزب دموکرات سوق داد. بخشودگی بخشی از وام‌های دانشجویی توسط بایدن، جوانان را تا حدودی متمایل به دموکرات‌ها کرد. نرخ رضایتمندی از بایدن بالا رفته و به حدود ۴۵درصد رسیده است. اما نبرد اصلی بین ترامپ و بایدن برای انتخابات۲۰۲۴ خواهد بود. بایدنی که در آن زمان ۸۱ساله و ترامپی که در چنبره دعواهای حقوقی گرفتار است. از نظر خارجی، چین و اوکراین موضوعات بسیار جدی هستند. هرچه هست هیجان انتخاباتی در انتخابات میان‌دوره‌ای، پیامدهای جدی بین‌المللی و داخلی و در خور توجه دارد. اثرات آن نه فقط بر سرنوشت بایدن و حزب دموکرات، بلکه بر سرنوشت جامعه آمریکا و فراتر از آن بر روابط بین‌المللی احساس خواهد شد.

🔻روزنامه تعادل📍 توهم زمستان سرد درا روپا✍️ یوسف مولاییهرچند سفر روسای جمهور ایران به نیویورک همواره به عنوان یک ظرفیت بالقوه در مناسبات ارتباطی ایران با جهان پیرامونی مطرح بوده، اما مجموعه عملکردهای دولت سیزدهم به گونه‌ای است که احتمال کسب دستاورد برجسته اقتصادی از این سفر را بعید می‌سازد. ایران فرصت‌های متعدد قبلی برای احیای برجام را از دست داده و در این شرایط سفر رییس دولت به نیویورک هم کمکی به بهبود وضعیت نخواهد کرد.
از منظر راهبردی نیز نباید فراموش کرد که ایران در چالش اخیر روسیه و اوکراین به‌طور علنی در کنار روسیه ایستاده و از این کشور حمایت کرده است. رفتاری که از منظر کشورهای غربی، یک گزاره منفی برای ایران محسوب می‌شود. شاید بهتر بود این حمایت‌ها به صورت علنی نمایان نمی‌شد و ایران راهبرد منطقی خود در بی‌طرفی تاریخی و اتخاذ سیاست نه شرقی و نه غربی را باز هم دنبال می‌کرد. در این میان برخی جریانات اصولگرا در کشور تصورات عجیبی در خصوص فرارسیدن زمستان سرد اروپا و نیاز این کشور به گاز ایران دارند. اظهاراتی که برآمده از اشتباهات استراتژیک پی در پی این طیف در عرصه‌های داخلی و دیپلماسی است. تصوراتی که پیش از این در ماه‌های پایانی عمر دولت روحانی نیز مطرح و باعث شد تا ظریف نتواند از فرصت استثنایی احیای برجام در اسفند ۹۹ استفاده کند. آن زمان هم برخی از رسانه‌ها و جریانات این گونه تحلیل می‌کردند که در صورت تاخیر در احیای برجام، امریکا به زودی دست نیاز به سوی ایران دراز می‌کند و این ایران است که ابتکار عمل را به دست می‌گیرد. در همان زمان اما ظریف هشدار داد که زمان در عرصه روابط بین‌الملل، گزاره فراری است، بنابراین ۶ ماه آینده با امروز متفاوت خواهد بود. اما به این هشدارها توجهی نشد تا کار به جایی رسید که برجام با مشکلات عدیده‌ای مواجه شود. امروز هم برخی طیف‌های اصولگرا تصور می‌کنند، اروپا، امریکا و غرب محتاج نفت و گاز ایران هستند و به زودی همه خواسته‌های ایران برای بازگشت به بازار نفت و گاز را خواهند پذیرفت. باید توجه داشت که تلاش اروپا برای تحقق برجام نه در راستای تامین نیازهای اقتصادی، بلکه امری راهبردی در راستای منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای است. این اشتباهات راهبردی باعث افزایش فشارها بر مردم و ایجاد مشکلات عدیده در کشور خواهد شد. بر این اساس به نظر می‌رسد ایران در ماجرای برجام ابتکار عمل‌های قبلی را از دست داده و مسیر متفاوتی پیش روی این سند بین‌المللی قرار گرفته است. تا پایان انتخابات کنگره در نوامبر هیچ احتمالی برای احیای برجام‌ نمی‌توان متصور شد و باید دید بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات امریکا چه سرنوشتی پیش روی این سند قرار می‌گیرد. از این منظر سفر رییسی به امریکا نیز واجد ویژگی اقتصادی برجسته‌ای نخواهد بود. تنها این فرصت را برای رییسی ایجاد می‌کند که سفری به نیویورک را تجربه کند. گفت‌وگوهایی با رسانه‌های غربی برنامه‌ریزی کند و نهایتا دیدارهایی با برخی چهره‌های سیاسی بین‌المللی داشته باشد. اما این دیدارها از منظر اقتصادی ارزش افزوده‌ای برای کشور به دنبال نخواهد داشت.🔻روزنامه کیهان📍 ۶ قطره از اقیانوس بی‌کران حماسه اربعین✍️کمال احمدی۱- بی‌شک مهم‌ترین نکته درباره حماسه اربعین امسال در عراق حضور اعجاب‌انگیز و شورآفرین ده‌ها میلیون عاشق امام حسین علیه‌السلام از اقصی نقاط جهان در مسیر پیاده‌روی نجف به کربلا بود. در این حضور معجزه‌گون که پس از دوسال وقفه کرونایی شکل گرفت زنان و مردان، پیران و جوانان و کودکانی از عراق‌، ایران، نیجریه، هند، پاکستان، افغانستان، ترکیه، جمهوری آذربایجان، کویت، لبنان، برخی کشورهایی اروپایی و خلاصه جمعیتی پرشمار از حدود ۸۰ کشور دنیا طبق آمارهای رسمی گردهم آمدند.استاندار کربلا، مراسم اربعین امسال را بزرگ‌ترین مراسم در طول تاریخ برپایی اربعین تا به امروز دانست و آستان مقدس حضرت عباس علیه‌السلام نیز شمار زائران اربعین امسال را براساس سامانه شمارش الکترونیک نصب‌شده در ورودی‌های شهر کربلای معلی، ۲۱ میلیون و ۱۹۸ هزار و ۶۴۰ نفر اعلام کرد که در مقایسه با سال پیش پنج میلیون افزایش داشت.شکوه این حماسه بی‌نظیر آن‌قدر عظیم و رفیع است که هرگز نمی‌توان مشابهی در عالم برای مقایسه با آن پیدا کرد. نگارنده این سطور امسال توفیق زیارت خانه خدا و انجام حج واجب را هم داشته است به عنوان نمونه کافی است بدانیم رژیم سعودی با وجود تجربه ده‌ها ساله در برگزاری مناسک حج هنوز قادر نیست از پس میزبانی ۳ میلیون زائربربیاید و هر ساله با انواع و اقسام بهانه‌ها به دنبال کاهش تعداد حجاج است نظیر بهانه‌ای که امسال علم کرد و میلیون‌ها چشم‌ انتظار بیت‌الله‌الحرام را به جرم اینکه سنشان بالای ۶۵ سال است از رفتن به حج محروم کرد! اما در پیاده‌روی اربعین سن و سال معنا ندارد پیرمرد ۸۰ -۹۰ ساله در کنار کودک ۳-۴ ساله یا حسین‌گویان به سمت حرم ارباب بی‌کفن طی طریق می‌کنند و رسم عاشقی را به جهانیان می‌آموزند.۲- حماسه اربعین نشان داده امت واحده جهان اسلام به خوبی می‌تواند پروژه غربی‌ها برای تفرقه میان مسلمانان و حتی جدایی میان مسلمانان با غیرمسلمانان را که با پوشش شیک «دولت- ملت» طراحی و اجرا کرده‌اند به حاشیه ببرد. اینکه جمعیتی از ۸۰ کشور جهان یکدل و یکصدا آهنگ رسیدن به کربلای معلی را دارند و در این مسیر عاشقانه بدون توجه به رنگ و نژاد و زبان از هیچ محبت و خیری نسبت به هم دریغ نمی‌کنند نمای زیبایی از شکل جهان در عصر ظهور است.علاوه‌براین، اتحاد و یکپارچگی همه مشتاقان امام حسین علیه‌السلام اعم از شیعه و سنی و حتی مسیحیان و ارمنی‌ها که در پیاده‌روی اربعین دوشادوش دیگران حرکت می‌کردند به وضوح نشان داد ملت‌ها ضمن احترام به مرزهای جغرافیایی یکدیگر می‌توانند مشترکات معنوی خویش را افزایش داده و دشمن مشترک را در اجرای طرح‌های تفرقه‌آمیز ناکام سازند. امسال مداحی عربی زیبایی با لهجه عراقی از موکب‌ها پخش می‌شد که بخش‌هایی از آن دقیقا براین نکته یادداشت اشاره دارد: الى‌الله.. الى‌الله (به سوی خدا، به سوی خدا) اجت کل هویه صابئیه والمسیحین (تمام هویت‌ها آمدند؛ از صائبی تا مسیحی) تشوف الطوائف بالمواقف تعشگ حسین (در موقعیت‌های مختلف طوایف مختلف را که عشاق حسینند می‌بینی) تره الازدیه والسنه..مشی لحسین تتعنه (ایزدی‌ها و سنی‌ها با وجود مسافت‌های دراز، راهی می‌شوند) تشوف بکربله الجنه یسید الجنه (تا در کربلا، آقای بهشت را ببینند)۳- گرمای ۵۰درجه عراق ویژگی خاصی به پیاده‌روی اربعین امسال داده بود. تا پیش از این‌، تجربه پیاده‌روی‌های قبلی نجف تا کربلا عمدتا در فصل پاییز و هوای نسبتا متعادل انجام می‌شد اما امسال برای اولین بار، پیاده‌روی باید در فصل گرمای عراق انجام می‌شد و لذا تا قبل از حضور در مراسم‌، گمان می‌کردم در اواسط روز که گرما به حد اعلای خود می‌رسد کمتر زائری حاضر به پیاده‌روی در حول و حوش ظهر باشد اما آنچه به عینه دیدم دقیقا برخلاف تصورم بود هرچقدر گرمای هوا در مسیر پیاده‌روی شدیدتر می‌شد شور و شوق زوار سیدالشهداء علیه‌السلام برای حرکت در مشّایه افزون‌تر می‌گشت و این معنایی نداشت جز اینکه دلدادگی عاشقان امام حسین علیه‌السلام گرما و سرما نمی‌شناسد. به قول شاعر عراقی، مصطفی العیساوی که امسال زیبا سرود: الحسین، جننه الحسین... (حسین؛ حسین ما را مجنون کرد) مجانین، اعقل مجانین بالحسین (دیوانه‌ایم؛ عاقل‌ترین دیوانگانِ حسین)۴- خدمت خالصانه و بی‌دریغ برادران و خواهران عراقی به میلیون‌ها زائر حسینی(ع) جلوه دیگری از اعجاز الهی اربعین امسال بود. البته این خدمت مخلصانه در سال‌های قبل هم انجام می‌شد اما شاید امسال همزمان با افزایش گرمای هوا درجه این خدمت بی‌ریا و شورانگیز نیز به مراتب بیش از گذشته شده بود. از نقطه صفر مرزی و از زمانی که پا در خاک عراق می‌گذاشتی مواکب عراقی‌ها در خدمت زوار سیدالشهداء بودند و تا اقصی نقاط عراق این خادمی ادامه می‌یافت.این خوبان هرآنچه در توان داشتند را عاشقانه نثار زائران می‌کردند از انواع واقسام خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها گرفته تا التماس به زوار برای اینکه شب را در منزلشان استراحت کنند. متاسفانه در فضای بی‌در و پیکر مجازی کشورمان برخی افراد سعی داشتند موضوع میزبانی عراقی‌ها از زائران اربعین را به‌گونه‌ای دور از واقعیت جلوه دهند اما در عراق همه امکانات در موکب‌ها موجود بود. در این موکب‌ها سه شیفته از زوار پذیرایی می‌شد و خادمین به فکر خودشان نبودند. مثلا اگر زائری نیمه‌شب به موکبی در فلان نقطه عراق می‌رسید بازهم می‌توانست از نوشیدنی‌ها و خوراکی‌ها بیاشامد و بخورد. خدمات‌دهی آنجا کاملاً مردمی و هیئتی بود. معروف است که مردم عراق رزق یک ساله خود را از کمک به زوار اربعین می‌گیرند و توفیق خدمت به زائران حسینی(ع) را بالاترین رزق خود می‌دانند. برای همین هم سعی دارند در خدمت به زائران اربعین از هم پیشی بگیرند. در هر جایی که زائران اربعین حسینی باشند، عراقی‌ها با جان و دل پای کار می‌آیند. برایشان هم فرقی ندارد این زائر اربعین از کجا آمده و اهل کجاست یا به چه زبانی صحبت می‌کند. مهم این است که زائر اربعین امام حسین علیه‌السلام است. البته این رفتار عراقی‌ها چندسالی است به الگویی برای مردمان سایر کشورها تبدیل شده و امسال مواکب ایرانی‌ها‌، هندی‌ها، پاکستانی‌ها، کویتی‌ها و حتی مظلومان شیعه نیجریه دیدنی شده بود.۵- یک ویژگی بارز پیاده‌روی اربعین امسال که شاید در گذشته تا این حد بروز و ظهور نداشت افزایش تصاویر چهره‌های مقاومت و خصوصا فرماندهان شهید، حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در بسیاری از نقاط عراق بود.حتی در برخی مواکب و در طول مسیر پیاده‌روی تعدادی از جوانان با دردست گرفتن تصاویر این دوشهید عزیز شعرهای حماسی را باهم فریاد می‌زدند و رنگ و بوی تازه‌ای به راهپیمایی اربعین می‌دادند. شاید آمریکایی‌ها با ترور این سرداران مقاومت خیال می‌کردند به هدف زده‌اند و دیگر نامی از اینان در عراق نخواهد بود اما اربعین امسال نشان داد واقعا دشمنان مقاومت چقدر احمقند. چراکه تا پیش از شهادت حاج قاسم و ابومهدی شاید بسیاری از مردم عراق و کشورهای دیگر حاضر در پیاده‌روی، اساسا شناخت چندانی از این سرداران نداشتند اما با شهادت این عزیزان‌،اغراق نیست اگر بگوییم هر موکب با نصب تصاویر این شهدا به سنگری برای تبلیغ مقاومت تبدیل شد. ۶- حضور بالای اربعین اولی‌ها نکته دیگر پیاده‌روی امسال بود.دختران و پسرانی که برای نخستین بار و با وجود همه سختی‌های پیاده‌روی اربعین پای در این مسیرعاشقی گذاشته و با انرژی زائدالوصفی به سمت حرم ارباب می‌شتافتند مهر باطلی بر گزافه گویی کسانی زدند که مدام نق می‌زنند جوانان از دین و ارزش‌های دینی فاصله گرفته‌اند! اربعین امسال چه در عراق و چه در ایران نشان داد چقدر جوانان ما عاشق دین و مظهر کاملش امام حسین علیه‌السلام هستند.علاوه‌بر این، کودکان و نوجوانان هم تلاش داشتند در پیاده‌روی اربعین به سهم خودشان نقشی ایفا کنند از کشیدن نقاشی‌های معنادار درباره مصایب اهل‌بیت گرفته تا «لبیک یا حسین» گفتن‌های در طول مسیر و آب دادن‌ به زوار که همگی تصاویر زیبایی از عشق روزافزون آحاد ملت‌ها به دین و ارزش‌های دینی است.بدیهی است که شرح این عشق شورانگیز از دایره توان زبان و قلم بیرون است و این وجیزه فقط اندکی از بسیارها و قطره‌ای از دریاهاست. 🔻روزنامه ایران📍 چرا حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مهم است؟✍️ سیدرضا صدرالحسینیمجمع عمومی سازمان ملل متحد، یکی از پنج رکن اصلی تشکیل‌دهنده این نهاد بین‌المللی و به بیان بهتر، تنها رکنی از سازمان ملل متحد است که تمامی اعضا از حق رأی یکسان در آن برخوردارند.این مجمع پس از چند سال برگزاری مجازی به واسطه همه‌گیری ویروس کرونا، سال‌ جاری به‌صورت حضوری میزبان سران جهان است. پیشینه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل متحد به ۷۱ سال پیش و دهم ژانویه ۱۹۴۶ برمی گردد. از ابتدای شکل‌گیری مجمع عمومی سازمان ملل متحد بنا بود مجمع محلی برای صدور بیانیه‌ها و برگزاری بحث‌های جدی بر سر موضوعات جهانی از جمله فقر و توسعه تا صلح و امنیت باشد.از میان پنج نهاد اصلی تشکیل دهنده سازمان ملل متحد، مجمع عمومی تنها جایی است که تمامی اعضای سازمان در آن حضور دارند. شورای امنیت، شورای اقتصادی و اجتماعی، دبیرخانه و دیوان بین‌المللی دادگستری چهار نهاد اصلی دیگر سازمان ملل متحد را تشکیل می‌دهند. در منشور سازمان ملل متحد کارکرد مجمع عمومی این گونه تعریف شده است: رایزنی، بررسی و ارائه توصیه‌هایی درباره موضوعاتی نظیر صلح و امنیت بین‌الملل، خلع سلاح، حقوق بشر، راهکارهایی برای حل و فصل اختلافات کشورهای متنازع. انتخاب اعضای غیردائم شورای امنیت و دیگر نهادهای سازمان ملل متحد نظیر شورای حقوق بشر و نیز انتخاب دبیرکل سازمان ملل متحد طبق توصیه شورای امنیت، از دیگر کارکردهای این نهاد است. در مجمع عمومی تمامی ۱۹۳ عضو سازمان ملل متحد از حق رأی یکسان برخوردارند. رئیس مجمع به‌صورت فصلی و از سوی خود مجمع انتخاب می‌شود و تصویب قطعنامه‌ها در نشست‌های آن مستلزم آرای دوسوم اکثریت اعضای آن است.با توجه به مقدمه گفته شده که نشان از اهمیت و جایگاه این نشست بین‌الملل است و عنایت به اینکه مقدمات حضور رئیس جمهور در نیویورک در حال فراهم شدن ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد یکی از مهم‌ترین تریبون‌هایی است که جمهوری اسلامی در بیش از ۴۰ سال گذشته توانسته مطالب و موضوعات مهم مورد نظر خود را درآن مطرح کند و نیز با توجه به زمانی که برای رؤسای جمهور همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد در نظر گرفته می‌شود، قطعاً برای همه رؤسای جمهور فرصت بسیار مناسبی است که بتوانند دغدغه‌ها، راهبردها و راهکارهای خویش را با دیگر سران و مقامات ارشد کشورهای جهان مطرح کنند.امریکایی‌ها سعی کرده‌اند در چهار دهه گذشته جمهوری اسلامی را با تهمت‌های مختلف منزوی کنند و تصور آنها بر این بوده که صدای جمهوری اسلامی به گوش مخاطبان و بویژه مقام‌های عالی رتبه دیگر کشورهای دنیا نمی‌رسد، حتماً این تریبون می‌تواند بسیاری از مسائل مهم و اساسی مورد نظر جمهوری اسلامی را به‌عنوان کشوری انقلابی به گوش بسیاری از مقامات و مردم جهان برساند و تا کنون جمهوری اسلامی ایران از این فرصت بخوبی استفاده کرده است.رئیس جمهور کشورمان می‌تواند در این سفر ملاقات‌هایی با رؤسای جمهور دیگر کشورها داشته باشد، مواضع جمهوری اسلامی به آن کشورها نزدیک شود و آنها سخن انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را بشنوند از این جهت سفر به نیویورک و شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل بسیار حائز اهمیت است.آیت‌الله رئیسی می‌تواند در این سفر مسائل کلان و اساسی مورد توجه انقلاب اسلامی را به گوش بسیاری از انسان‌ها، چه از طریق رسانه‌ها و چه با گفت‌وگو با مقام‌ها و مسئولان دیگر کشورها برساند و در واقع می‌توانیم از این فرصت برای حل بسیاری از معضلات و مشکلات جهانی که در اسلام و انقلاب اسلامی برای آن راه حل عقلایی وجود دارد، استفاده کنیم.صلح بین‌المللی، فلسطین، مسائل حقوق بشر، تفاوتی که میان شمال و جنوب از نظر فقر و غنا وجود دارد، مسائل مهمی که امروز جهان با آن دست به گریبان است، از جمله مقابله با بیماری کرونا، بی‌عدالتی جهانی، ظالمانه بودن تحریم‌ها و آسیب‌هایی که در این مورد به مردم کشورهای تحریم شده وارد می‌شود و دیگر مطالب مهم روز، مانند احتمال فراگیری جنگ اوکراین به دیگر نقاط که البته به‌دلیل زیاده‌خواهی ناتو به‌وجود آمده، موضوعات فراگیر جهانی مانند مشکل کمبود آب در کشورهای مختلف جهان، مشکلات زیست محیطی، ریزگردها یا سلطه‌جویی برخی کشورها در تعامل با کشورهای ضعیف، یا مسأله مهم انرژی و مقابله با تروریسم از موضوعاتی است که می‌تواند در سخنرانی رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مطرح شود.نکته بعدی که در این سفر وجود دارد، اینکه در حاشیه این سفر ممکن است رئیس جمهور کشورمان با رؤسای جمهور برخی کشورها دیدارهایی انجام دهد، بویژه دیدار با سران کشورهای عضو برجام؛ در هر صورت این سفر فرصتی برای مطرح شدن مواضع جمهوری اسلامی در قبال کسانی است که به ظاهر با ملت‌ها دوستی دارند و از پشت به منافع ملی این ملت‌ها خنجر می‌زنند. نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، فرصتی است که رئیس‌جمهور کشورمان این مسائل و مواضع جمهوری اسلامی را در حوزه برجام بدون واسطه با رؤسای جمهور کشورها مطرح کند،هرچند مواضع جمهوری اسلامی ایران پیش‌تر به‌وسیله مقامات امور خارجه و در مصاحبه‌ها و اتخاذ مواضع بیان شده است، اما در گفت‌وگوی رو در رو با استدلال منطقی و بر اساس اخذ منافع ملی امکان بیان و تشریح موضوعات بهتر و شفاف‌تر خواهد بود.🔻روزنامه اعتماد📍‌ ما خوبیم شما بد!✍️عباس عبدیضرب‌المثل معروفی است که می‌گوید ظلم بالسویه عدل است. ظلمی که به همگان یکسان اعمال و انجام شود، عدالت است. روشن است که هیچ ظلمی عدل نیست و هر ظلمی به هر اندازه که باشد به همان میزان از عدالت دور است ولی این ضرب‌المثل نوعی تعریض به تبعیض است و  می‌خواهد بگوید که تبعیض از ظلم هم بدتر است. اگر مالیات ظالمانه‌ای تعیین و گرفته شود ظلم است، ولی اگر از همه یکسان گرفته شود، جای شکری می‌گذارد که در ظلم تبعیض روا نمی‌دارند.  ماجرا از افشاگری علیه فرزند خانم معاون رییس‌جمهور آغاز شد. این موضوع که فرزند ایشان در کانادا مشغول تجارت و کار است. تا اینجا مشکلی نیست. مشکل از آنجا آغاز شد که یکی از مقامات تبلیغاتی دولت اعلام کرد که اخیرا فرزند یک معاون وزیر برای ادامه تحصیل در یک کشور خارجی ویزا گرفته بود و قصد خروج داشت که به محض اطلاع رییس‌جمهور، دستور صادر شد؛ «اگر فرزند رفت، پدر هم برود!» گذشت آن دوران که افتخار مقامات عالی دولت، اقامت فرزندان‌شان در خارج از کشور باشد. مسوولان مراقب گشت ارشاد باشند. انتظار می‌رفت که با چنین رویکردی بلافاصله معاون ریاست‌جمهوری نیز مشمول این حکم شود، ولی نشد و اظهارات متناقضی را در توجیه این وضع گفتند و با فرار به جلو خواستند مساله را حل کنند ولی افشاگری‌های بعدی نشان داد که ماجرا خیلی بدتر از آن است که ابتدا گفته می‌شد، معلوم شد که ادعاهای اولیه خانم معاون برای فرزندشان درست نبوده، لذا پدر این جوان وارد شد تا ماجرا را حل کند که گفته‌هایش در تعارض با مواضع مادر درآمد و خلاصه خیلی خراب شد. از آن طرف فعالان نواصولگرا اقدام به ماله‌کشی کردند، به جای پذیرش مشکل و حل آن سخنانی را گفتند که معلوم شد با سخنان خودشان درباره موارد مشابه در دولت قبل در تعارض است، حتی یکی از آنان به صراحت گفت که فرزندان مسوولان متفاوت و در پی خدمت به کشور هستند، دیگری گفت حساب فرزند را از والدین جدا باید کرد. خلاصه خواستند مساله را با یک تبعیض آشکار و زجرآور حل کنند که نشد و بدتر هم شد. اتفاق دیگر وضعیت زنان در پایانه‌های مرزی عراق برای سفر به مراسم اربعین بود که کاملا مختلط با مردان در وضعیت‌های بسیار متراکم جمعیت قرار داشتند و حتی در فضای عمومی و نیمه‌عمومی هم خوابیده بودند و این پرسش مطرح شد که چرا نسبت به شرکت زنان در حضور مردان در اماکن عمومی ازجمله ورزشگاه‌ها تا این حد حساسیت است ولی در این موارد هیچ اعتراضی نمی‌شود. البته جای اعتراض هم نیست، چون اصولا چیز عجیبی نیست، حتی در مراسم حج هم این نوع حضور جمعی دیده می‌شود، ولی نگاه تبعیض‌آمیز، مشکل مهمی است که هر مخاطبی را منزجر می‌کند. مورد دیگر مربوط به واگذاری کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است که علت آن را زیانده بودن گفتند در حالی که صدا و سیما و خودرو‌سازی ده‌ها هزار برابر زیانده‌ هستند ولی همچنان کمک می‌گیرند!! نمونه بسیار بد دیگر استقبال از حضور زنان با پوشش‌های به اصطلاح نامناسب در انتخابات یا مناسک دینی و تظاهرات رسمی است و در عین حال برخورد با زنانی با همان پوشش در اماکن عمومی و انتقال آنان به بازداشتگاه وزراست. این رفتارهای تبعیضی محصول این تفکر است که ما خوب هستیم و دیگران بد. برخلاف جمله مشهور امام علی(ع) که فرد را با حق می‌شناسند و نه حق را با فرد؛ این تفکر حق را با فرد که خودشان باشد می‌سنجد. اصولا در این نگرش حق یعنی خودشان. هیچ اصل ثابتی ندارند. به قول شاعر: «هر چه آن خسرو کند، شیرین بود» این نگرش صددرصد ضداخلاقی و ضددینی و ضداسلامی است. از همه مهم‌تر ضدقانون است. اخلاق و قانون یعنی اینکه ما بتوانیم معیارهایی فراتر از افراد را در بیرون تعریف کنیم تا اعمال و رفتار مردم را با آن سنجید. یکی از عوامل فسادزا در جامعه همین تفکر خطرناک است. تفکری که بنیان هنجارهای اخلاقی و قانونی را در ایران سست کرده است در عین حال می‌خواهند با استناد به این دو هنجار، دیگران را داوری کنند.🔻روزنامه آرمان ملی📍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ سفر رئیس‌جمهوری به نیویورک✍️علی‌اصغر زرگرسفر رئیس‌جمهور به نیویورک به منظور حضور درمجمع عمومی سازمان ملل متحد از دیدگاه دیپلماسی عمومی سفری مطلوب است. زیرا رئیس‌جمهور می‌تواند از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل نسبت به اعلام مواضع تهران استفاده کند و در ارتباط با مسائل مختلف از جمله پرونده هسته‌ای نکاتی را اعلام نماید. البته سفر رؤسای جمهوری ایران در سازمان ملل عموما صورت می‌گیرد وخالی از دستاورد‌های دیپلماتیک نیست. ابراهیم رئیسی به عنوان نماینده یک کشور در سازمان ملل حضور دارد و درحاشیه مجمع عمومی دیدار‌هایی با رؤسای جمهور کشور‌های مختلف خواهد داشت. تلاش در حاشیه مجمع عمومی می‌تواند موجب دعوت رؤسای جمهوری با سایر کشور‌ها و همچنین دعوت از رؤسای جمهور سایرکشور‌ها به منظور حضور در تهران باشد. از این منظر هیچ‌گاه سفر رؤسای جمهوری ایران به نیویورک خالی از فایده نبوده است. درحال حاضر غربی‌ها به علت درگیری با تهران بر سر پرونده هسته‌ای تلاش دارند ایران را در انزوا قرار دهند. البته عدم دیدار رئیس‌جمهور ایران با رئیس‌جمهور آمریکا موجب می‌شود همه ساله برخی کشور‌ها نیز تلاش کنند سخنان رئیس‌جمهور ایران رسانه‌ای نشود. به طوری که رسانه‌های غربی با سوءاستفاده از این مورد سعی دارند نشان دهند که ایران با بخشی از کشور‌های دنیا مشکل دارد. از این جهت تلاش می‌کنند اساس دیپلماسی عمومی در دستور کار ایران در سازمان ملل را به حاشیه ببرند. البته این بار مسأله هسته‌ای ایران مطرح است و تلاش تهران و برخی کشور‌ها برای احیای برجام می‌تواند موجب خروج ایران از شرایطی باشد که کشور‌های غربی برای تهران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نظر دارند. آمریکایی‌ها در ارتباط با پرونده هسته‌ای ایران به گونه‌ای سخن به میان می‌آورند که گویا ظرف چند هفته آینده توافقی بر سر نوع بازگشت به برجام صورت نخواهد گرفت. از این منظر احتمالا ایران برنامه‌هایی در این زمینه دارد که به نوعی به درخواست‌های خود در زمینه احیای برجام با تأکید برخی کشور‌های حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مشروعیت ببخشد. نمایندگان روسیه و کشور‌های اروپایی در مجمع عمومی سازمان ملل حضور دارند. از این منظر رئیس‌جمهور و وزیر خارجه ایران می‌تواند با رایزنی با رؤسای جمهور و وزرای خارجه این کشور‌ها به توافقاتی در ارتباط با بازگشت به برجام در آینده نزدیک دست یابند. هرچند این گونه سفر‌ها جنبه تشریفاتی دارد اما می‌توان با درنظر گرفتن دیپلماسی عمومی موجب دستاورد‌هایی برای کشور شود. واقعیت آن است که اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در تلاشند ایران را در انزوا قرار دهند. از این رو رایزنی ایران با کشور‌های عضو شانگهای، روسیه، چین و کشور‌های مسلمان می‌تواند این انزوا را بشکند. البته احتمالا جوسازی‌هایی از سوی گروه‌های مخالف و معاند در ارتباط با سفر ریاست‌جمهوری صورت خواهد گرفت. از این رو همراهان رئیس‌جمهور با تلاش مضاعف برای پر بار شدن سفر آقای رئیسی به سازمان ملل باید این تلاش‌ها را ناکام‌گذارند.🔻روزنامه جهان صنعت📍 انتظارات افکار عمومی از سفر رییسی به نیویورک✍️ دکتر صلاح‌الدین هرسنیسیدابراهیم رییسی رییس‌جمهوری کشور ما برای شرکت در هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به نیویورک سفر کرد. البته رییسی به دلایل پاندمی و شرایط کرونایی نتوانست در نشست سال گذشته مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شود و همین عدم حضور او در نشست گذشته مجمع عمومی سازمان ملل موجب تقویت این گمانه شد که شاید به سابقه کاری‌اش ربط داشته باشد. حالا که او در نشست امسال مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شده، به تمامی آن شائبه و گمانه‌ها پایان و نشان داده است که ماموریت حقوقی او نمی‌تواند مانع حضورش در نشست و محفل بزرگی چون نشست مجمع عمومی شود. حال اینکه او توانسته است همانند سایر روسای جمهور و نخست‌وزیران عضو مجمع عمومی سازمان ملل در نشست امسال حاضر شود، افکار عمومی از او این انتظار را دارد که چگونه بتواند متن و حاشیه نشست مجمع عمومی را با ابتکار عمل در سخنرانی و همچنین دیدار با نخست‌وزیران و روسای جمهوری کشور‌ها، دستمایه فرصت سازنده برای کشور کند.در این ارتباط مهم‌ترین توقع و انتظار از رییسی آن است که بتواند با سخنرانی در تریبونی چون مجمع عمومی بر ضرورت راهبرد چند‌جانبه‌گرایی و ضرورت تعامل سازنده با جهان به ویژه با همسایگان آن هم در محیط پرآشوبی چون منطقه غرب آسیا، کشور را از انزوای منطقه‌ای و بین‌المللی خارج کند و صرف عضویت پاندولی و نامطمئن در پیمان شانگهای و سایر پیمان‌های تحت مدیریت، مسکو و پکن را مایه اتکا در معادلات جهانی نسازد. همچنین رییسی باید بداند که نشست مجمع عمومی امسال برای او همانند بهار نشست شانگهای نیست و ممکن است با توجه به شرایط جهانی و منطقه‌ای ایران نشست مجمع عمومی امسال برای او به پاییز و خزانی مبدل شود. ضمن آنکه رییسی باید مسیر سخنرانی و انعکاس منویات جمهوری اسلامی ایران را در قالب بیانیه و خطابه به گونه‌ای تنظیم و ارائه کند که تجربه نه‌چندان خوشایند برخورد با محمود احمدی‌نژاد و رفتار مقامات و سران کشورها در ترک جلسه سخنرانی رییس‌جمهور اسبق تکرار نشود. به ویژه آنکه همزمانی سفر او با مرگ دلخراش مهسا امینی ممکن است موجب اتهاماتی از سوی کشور‌های عضو مجمع عمومی در نقض حقوق بشر در چنین نشستی شود. در سطحی دیگر این انتظار از رییسی می‌رود که بتواند به جهت تزاید سطح تنش با واشنگتن همراهی با روسیه و چین را دستمایه سیاست خصمانه غرب علیه ایران نکند، چراکه در شرایط حاضر افکار عمومی جهانیان هیچ موافقتی با تهاجم نظامی روسیه یا همان عملیات ویژه مورد نظر ولادیمیر پوتین و سرگئی لاوروف در اوکراین به منظور نئونازیسم‌زدایی در محیط‌های پیرامونی روسیه ندارد. حال احتمال دارد سیاست‌های اعلامی تهران در حمایت و مشروعیت‌بخشی به رفتار روسیه در مجمع عمومی موجب تعریف فاز جدیدی از ایران‌آزاری از سوی غرب آن هم در شرایطی که برجام در برزخ احیا و مرگ در نوسان است، شود. بنابراین نیازی نیست که رییسی در چنین نشستی سخنی بر مشروعیت مسکو در جنگ اوکراین بر زبان آورد. اما مهم‌ترین انتظار از رییسی مربوط به حق مشروع ایران در جهت احیای برجام و محکوم کردن سیاست‌های واشنگتن در خروج از برجام است. در واقع رییسی باید ضمن تعدیل رفتار‌های تهاجمی واشنگتن در قضیه برجام فضای مجمع عمومی را به نفع ایران و در نتیجه احیای برجام تغییر دهد. چنین انتظاری بسته به آن است که رییسی بتواند با نشان دادن و یادآوری از بدعملی اروپا از فردای خروج واشنگتن از برجام، سه عضو اروپایی برجام در جهت احیای برجام را همراه واشنگتن کند. حال باید دید که چگونه رییسی می‌تواند با توجه به اولین تجربه سیاسی حضور در نیویورک چنین انتظاراتی از سوی افکار عمومی را در هفتاد و هفتمین نشست مجمع عمومی با ابتکار عمل به نفع ایران تغییر دهد و با دست پر، نیویورک را به مقصد تهران ترک کند.🔻روزنامه دنیای اقتصاد📍 این فقط انتخابات آمریکا نیست✍️ دکتر سیدمحمدکاظم سجادپورنزدیک شدن انتخابات میان‌دوره‌ای در ایالات متحده که قرار است در ۸نوامبر برابر با ۱۷آبان‌ماه۱۴۰۱ برگزار شود، فضای سیاسی آمریکا را هیجانی کرده است. این هیجان انتخاباتی روزانه افزایش پیدا می‌کند و هیجان‌سالاری مخصوصا در قالب حملات رئیس‌جمهوری فعلی، بایدن و رئیس‌جمهور قبلی، ترامپ به یکدیگر، دو قطبی خاصی را به‌وجود آورده است که می‌تواند پیامدهای استراتژیک داشته باشد و پژواک آن در گوشه و کنار جهان سیاست شنیده شود.چگونه می‌توان انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا در این شرایط قطبی‌شده را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد؟ در پاسخ به این پرسش «سرشت بین‌المللی انتخابات»، «فضای دو قطبی‌شده» و «سرنوشت داخلی انتخابات» مفاهیم و موضوعات روشن‌کننده و پرتوافکنانه‌ای است که در ذیل به آنها پرداخته می‌شود.
الف- سرشت بین‌المللی: بر خلاف گزاره موردعلاقه رئالیست‌های سنتی که حوزه داخلی را از حوزه خارجی رفتار کشورها جدا می‌کنند، تجارب معاصر نه فقط در آمریکا، بلکه در گوشه و کنار جهان نشان می‌دهد که بین سیاست داخلی و خارجی پیوندی عمیق وجود دارد و در کنار تداوم در اهداف سیاست خارجی، انتخابات مخصوصا در ایالات متحده، کنشگران جدید، دیدگاه‌های متفاوت و روش‌های دگرگون‌شده‌ای در سیاست خارجی را به همراه می‌آورد.
با توجه به زاویه نگرش فوق و همچنین موقعیتی که در حال حاضر آمریکا در جهان دارد، اثرات انتخابات آمریکا به مرزهای ملی این کشور محدود نمی‌شود و اثرات عمیقی بر روابط بین‌المللی دارد. موقعیت آمریکا، آیینه‌ای از قوت و ضعف‌هاست در کنار قدرت نظامی، اقتصادی و علمی، آمریکا از نظر بین‌المللی با ضعف‌ها و چالش‌های اساسی روبه‌رو است. پرونده‌هایی مانند روابط آمریکا و چین و روابط روسیه و آمریکا، در بین پرونده‌های دیگر بسیار پرلایه، پیچیده و در مواردی سیال هستند.
نکته دیگری که سرشت بین‌المللی انتخابات آمریکا را برجسته می‌کند، حضور کنشگران خارجی در عرصه سیاست داخلی آمریکا و بازیگری مالی، دیجیتالی و سیاسی آنهاست. اگر قبلا کنشگر بیرونی در چند بازیگر و از جمله رژیم صهیونیستی خلاصه می‌شد، در حال حاضر، تعداد قابل توجهی از بازیگران جهانی و منطقه‌ای و حتی کشورهای کوچک، دستورالعمل خاص خود را در سیاست داخلی آمریکا دنبال می‌کنند. بنابراین عرصه داخلی آمریکا، آوردگاه سیاست بین‌المللی و دارای پهنایی استراتژیک است؛ اما این عرصه بسیار قطبی شده است.ب- فضای  دوقطبی‌شده: از یک زاویه سیاست در همه جا، تقریبا دو قطبی است؛ اما آنچه دو قطبی متعارف در سیاست را از  مورد کنونی آمریکا متفاوت می‌سازد، چگونگی تطور و تحول ساختار و شرایط داخلی ایالات متحده، مخصوصا در سه دهه گذشته است. در این دوران، جامعه آمریکا از درون، دچار دگرگونی‌ها متعدد کمی و کیفی شده است.
از نظر کمی، با ورود مهاجران و امواج نوین مهاجرتی، ساختار سنتی جمعیت آمریکا دستخوش تغییر شد. این تغییر کمی با دگردیسی و ایجاد ترک و شکاف در هویت سفیدپوستانه، آنگلوساکسون و پروتستانی آمریکا که اصطلاحا WASP نامیده می‌شود، مشخص می‌گردد. به‌گونه‌ای‌که حدود یک ربع قرن پیش، ساموئل‌ هانتینگتون، استاد علوم سیاسی هاروارد با انتشار کتاب «هویت آمریکایی» زنگ خطر از دست دادن موقعیت گروه‌های بنیان‌گذار سفیدپوست و پروتستانی این کشور را به صدا درآورد.
این بستر هویتی با امواج جهانی شدن اقتصاد و برآمدن نوع جدیدی از اقتصاد سیاسی داخلی و خارجی، ضرباتی به بدنه سفیدپوست و کارگر سنتی آمریکا زد و بسیاری را عصبی و حاشیه‌نشین کرد. در ادامه این امواج بود که ترامپ نه فقط به‌عنوان یک فرد، بلکه به‌عنوان یک پدیده، از خشم خفته و آشکار جماعت سنتی به حاشیه رانده‌شده استفاده کرد و از طریقی غیر کلاسیک، در سیاست آمریکا برآمد؛ ولی با برآمدن او و دوره چهارساله ریاست‌جمهوری او از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، دو قطبی شدن در آمریکا عمیق‌تر شد و ادامه یافت.
اوج این دو قطبی شدن در زمانی بود که او در انتخابات دوره دوم باخت و طرفداران او در ۶ژانویه۲۰۲۱ به کنگره حمله کردند. ترامپ به کاخ سفید راه نیافت؛ ولی میراث او یعنی، دمیدن بر شکاف‌ها تا این لحظه ادامه یافته و در مواردی تشدید شده است و از این جهت است که بایدن در نطق پیروزی خود، از وحدت سخن گفت و در این مدت بر ترامپ و هواداران او تاخته و آنها را ضددموکراسی و تهدیدی برای حیات نهادهای دموکراتیک این کشور می‌داند. نبرد با ترامپ با ضبط اسناد طبقه‌بندی‌شده که او به‌طور غیرقانونی در اقامتگاه خود در ماراگو در فلوریدا نگهداری می‌کرده، هیجانی‌تر شده است.
باید در نظر داشت که نبردهای سیاسی در سیاست داخلی آمریکا از طریق نهاد حقوق، دادستان و دادگاه دنبال می‌شود. با این فضای دوقطبی‌شده باید دید که سرنوشت انتخابات پیش رو به کجا ختم خواهد شد.
ج- سرنوشت انتخابات میان‌دوره‌‌ای: انتخابات ماه نوامبر از نظر کمی و کیفی در خور توجه است. این انتخابات، فقط به کنگره محدود نمی‌شود و علاوه بر رقابت برای تمامی ۴۳۵کرسی مجلس نمایندگان و تعداد ۳۵کرسی سنا، بیش از ۳۰حکمران ایالتی و تعداد قابل توجهی مقامات ایالتی ازجمله دادستان‌ها برگزیده خواهند شد. تعداد افرادی که در سطوح محلی، ایالتی و فدرال برگزیده می‌شوند، بسیار قابل توجه است. اما فراتر از نظر کیفی، این انتخابات، دماسنج انتخابات ریاست‌جمهوری۲۰۲۴ خواهد بود. سنت سیاسی آمریکا آن‌گونه است که اگر حزب رئیس‌جمهور حاکم در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره ببازد، انتخابات ریاست‌جمهوری را نیز از دست خواهد داد. تعادل فعلی کنگره آمریکا به نفع دموکرات‌ها، شکننده است.تقریبا هر موضوعی در سیاست داخلی آمریکا، سیاسی و دوقطبی شده است. در عرصه داخلی، موضوع سقط جنین و فسخ رای۱۹۷۳ در پرونده موسوم به «رو» در مقابل «وید» توسط دیوان عالی کشور که تحت تسلط جمهوری‌خواهان است، از ژوئن سال جاری زلزله‌ای سیاسی برپا کرد که جمعیت کثیری از زنان را به سمت حزب دموکرات سوق داد. بخشودگی بخشی از وام‌های دانشجویی توسط بایدن، جوانان را تا حدودی متمایل به دموکرات‌ها کرد. نرخ رضایتمندی از بایدن بالا رفته و به حدود ۴۵درصد رسیده است. اما نبرد اصلی بین ترامپ و بایدن برای انتخابات۲۰۲۴ خواهد بود. بایدنی که در آن زمان ۸۱ساله و ترامپی که در چنبره دعواهای حقوقی گرفتار است. از نظر خارجی، چین و اوکراین موضوعات بسیار جدی هستند. هرچه هست هیجان انتخاباتی در انتخابات میان‌دوره‌ای، پیامدهای جدی بین‌المللی و داخلی و در خور توجه دارد. اثرات آن نه فقط بر سرنوشت بایدن و حزب دموکرات، بلکه بر سرنوشت جامعه آمریکا و فراتر از آن بر روابط بین‌المللی احساس خواهد شد.