با شروع امروز صبح،‌ طبیعت همچون سالیان سال گذشته، زیبایی و طراوت خود را باز به رخ می‌کشید و به‌قصد دلبری، ما را به خود فرامی‌خواند و از ما نشاط می‌طلبید.

گویی بهار دلبریش برای مردم ما همیشه بیشتر از جاهای دیگر بوده و به قول محمد صالح‌علا: «چقدر بهار به مردم ما می‌آید». اما امسال در عجب است که چرا این لب، همراه با شادی و ترنم آن،‌ به تبسم درنمی‌آید و چشمان نمناک، امان نمی‌دهد که رسوب غبار سال تلخ گذشته به باد بهاری سپرده شود.

تلاش می‌کنم به او بگویم که او چیزی از زیبایی کم ندارد و همچون گذشته سر قرار حاضر شده است. اما چه می‌شود کرد که دل، بهاری نیست.

باشد که سال ۱۴۰۲ با آمدنش، از دل‌هایمان غم بزداید و بار دیگر، لبخند جان‌ها با لبخندِ طبیعت همنوایی کند و شکوفۀ بهار دل‌ها میوه دهد و نشاط و شادی بساط خود را بر وجود یک‌یک مردم بگستراند و ماندگار شود.

منبع: کانال تلگرامی دکتر مسعود نیلی