به گزارش اقتصادنامه به نقل از مهر، بازار سرمایه در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲ با شوکی بزرگ مواجه شد و این شوک تا به امروز یعنی یک سال بعد از آن نیز ادامه دارد.

شاخص کل بورس در ابتدای معاملات سال ۱۴۰۲ توانست وضعیت مناسبی داشته باشد و وضعیت صعودی را ادامه دهد. شاخص کل بورس در اسفند ماه سال ۱۴۰۲ توانسته بود تا نزدیک فتح مجدد قله ۲ میلیون واحد پیش برود. به طوری که در فروردین ماه قله ۲ میلیون واحد فتح شد.

در روز اول فروردین سال ۱۴۰۲ بود که شاخص کل به عدد یک میلیون و ۹۹۸ هزار و ۳۲۶ واحد رسید. شاخص کل در فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۲ وضعیت مناسبی را داشت و توانست قله جدید ۲ میلیون و ۵۴۱ هزار واحد را ثبت کند. اما به یک باره با اینکه وضعیت بورس به شدت صعودی شده بود و ارزش معاملات خرد به بالای ۲۴ هزار میلیارد تومان رسیده بود بورس در ۱۷ اردیبهشت ماه با ریزش مواجه شد.

بعد از ۵۰ روز و انتشار نرخ خوراک گاز شرکت‌های پتروشیمی مشخص شد که پشت پرده ریزش ۱۷ اردیبهشت ماه چه بوده است و رانت خبری عده‌ای که از محتوای نامه اطلاع داشتند باعث ریزش بورس شد.

دفاع از اقتصاد دستوری برای حمایت از بورس

یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری در شبکه اجتماعی خود نوشت: «برای حمایت از بورس نرخ خوراک را چند برابر کردند و مصوبه را دو ماه در کشوری معاون اول نگه داشتند تا نور چشمی‌ها فرصت کافی برای خالی کردن پرتفویشان را داشته باشند، این طور شد که سقوط بزرگ اردیبهشت ۱۴۰۲ شکل گرفت.»

نکته عجیب در گفتار این کاندیدا این است که وی نمی‌داند که افزایش نرخ خوراک به نفع بورس نیست و دولت این کار را برای حمایت از بورس انجام نداده است، این موضوع ساده ای که بیشتر جامعه از آن اطلاع دارند اما یک کاندیدای ریاست جمهوری که می‌خواهد رئیس دولت شود از آن مطلع نیست و جای بسی نگرانی دارد.

یک فعال فضای مجازی در واکنش به این کاندیدا نوشته است: حرکت به سمت تک نرخی شدن دلار، تعدیل نرخ بهره و عبور از قیمت گذاری دستوری راهکاری برای بهبود فضای بورس است، انتظار از این کاندیدای محترم حذف رانت‌های فعلی اقتصاد کشور است.

در مناظرات سال ۱۴۰۰ برخی از کاندیداها صحبت از حمایت از بورس زدند در این انتخابات مردم باید به کسی رأی بدهند که برنامه عملیاتی داشته باشد، یعنی بگوید باید با بورس چه برخوردی شود و چه مولفه‌هایی را برای عمق بخشی به بازار سرمایه باید انجام داد، متأسفانه تا به اینجای کار برخی از کاندیداها از محاسبه ساده ریاضی برای شمردن ۱۰ یا ۱۰۰ لیوان آب عاجز مانده‌اند و برنامه‌ای را ارائه نداده‌اند.