به گزارش اقتصادنامه، در این نشست به ضرورت روایت‌گری صنعتی از طریق گفت‌وگو با کارگران در هر کارخانه پرداخته و تاکید شد که به رشته تحریر درآوردن قصه هر کارگر در دوران فعالیت خود در آن کارخانه تا چه میزان اهمیت دارد؛ همچنین عنوان گردید که روایت بازنمایی اتفاقات در ساختاری معنادار است و برای تغییر در سازمان یا هر ساختار معنادار دیگری در جهان به وجود فهم روایت و الگوهای روایی نیاز است.
در ادامه نیز مطرح شد که مدیریت تحول و هم‌آفرینی طراحی ساختارهای انعطاف‌پذیر و تاب‌آور فقط با داستان کاوی و شناخت روایت‌های انسانی سازمان امکان‌پذیر است؛ همچنین به این موضوع اشاره شد که اقداماتی در حوزه ثبت و گردآوری خاطرات و داستان‌های کارگران و مدیران فولاد مبارکه از بدو راه‌اندازی در قالب تاریخ شفاهی انجام شده اما کافی نیست.