به گزارش اقتصادنامه، در شرایطی که اقتصاد کشور تحت فشارهای سنگین ناشی از تحریم‌ها و مشکلات داخلی قرار دارد، مردم و کسب‌وکارها به دنبال راه‌های جدید برای حفظ و انتقال سرمایه‌های خود هستند. ارزهای دیجیتال، به‌ویژه بیت‌کوین و استیبل‌کوین‌ها، به ابزاری جذاب تبدیل شده‌اند که به‌دلیل غیرمتمرکز بودن و نبود نظارت دولتی، امکان انتقال سریع و بدون محدودیت سرمایه را فراهم می‌آورد.

استیبل‌کوین‌ها نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که ارزش آن‌ها به یک دارایی ثابت، مانند دلار یا یورو، وابسته است. برخلاف ارزهای دیجیتال معمولی مانند بیت‌کوین که ارزش آن‌ها نوسانات زیادی دارد، استیبل‌کوین‌ها به‌طور عمده برای حفظ ارزش ثابت و جلوگیری از نوسانات شدید قیمت طراحی شده‌اند. این ارزها به‌ویژه در شرایط اقتصادی بی‌ثبات و برای انتقال سریع سرمایه مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا می‌توانند به‌راحتی با ارزهای فیات مانند دلار یا یورو مبادله شوند و از این طریق افراد می‌توانند ارزش دارایی‌های خود را حفظ کنند.

از جمله دلایل اصلی این افزایش، شرایط اقتصادی نامناسب در ایران است. ارزش ریال از سال ۱۳۹۷ تاکنون حدود ۹۰ درصد کاهش یافته و نرخ تورم در سال ۱۴۰۳ در حدود ۳۰ درصد است. این وضعیت باعث شده که بسیاری از افراد برای محافظت از دارایی‌های خود به سراغ ارزهای دیجیتال بروند. از طریق این ابزارهای غیرمتمرکز، آنها می‌توانند سرمایه‌های خود را از نوسانات اقتصادی داخلی حفظ کرده و از خطرات تحریم‌ها و محدودیت‌های تجاری فرار کنند. همچنین، تجربه تورم‌های بالای ۴۰ و ۵۰ درصد در سال‌های گذشته، باعث شده که مردم به دنبال روش‌های مطمئن‌تری برای حفظ ارزش پول خود باشند.

افزون بر این، شرایط ژئوپولیتیکی و تنش‌های بین‌المللی تأثیر قابل توجهی بر روند استفاده از ارزهای دیجیتال در ایران داشته است. به‌ویژه در زمان‌هایی که تنش‌های سیاسی و نظامی بین ایران و کشورهای دیگر افزایش می‌یابد، افراد و مؤسسات ایرانی برای اجتناب از تأثیرات منفی این بحران‌ها، ترجیح می‌دهند که دارایی‌های خود را به ارزهای دیجیتال تبدیل کرده و آن‌ها را به خارج از کشور منتقل کنند. یکی از این نقاط بحرانی، حمله موشکی به پایگاه‌های نظامی در فروردین ۱۴۰۳ و توقیف کشتی‌ها در تنگه هرمز بود که موجب افزایش فعالیت‌های رمزارزی در ایران شد. در این روزها، تراکنش‌های بیت‌کوین در تنها یک روز به مبلغ ۱۳ میلیون دلار رسید که همزمان با افزایش جستجوها برای عبارت «ایران اسرائیل» در گوگل بود.

دولت نیز در دی ۱۴۰۳ اقداماتی برای محدود کردن برداشت‌های ارز دیجیتال به‌منظور جلوگیری از فرار سرمایه انجام داد، اما باوجود این اقدامات، مردم همچنان از صرافی‌ها و پلتفرم‌های آنلاین برای انتقال ارز دیجیتال به خارج از کشور استفاده می‌کنند. این موضوع نشان‌دهنده بی‌اعتمادی گسترده‌ای است که مردم به سیستم‌های مالی داخلی دارند و تمایل آنان به استفاده از راهکارهای غیرمتمرکز برای حفاظت از دارایی‌های خود در برابر بحران‌های اقتصادی و تحریم‌ها را نمایان می‌کند.

این روند نه تنها به تغییرات اقتصادی در ایران مرتبط است، بلکه نشان‌دهنده تغییرات جهانی در استفاده از ارزهای دیجیتال است. در بسیاری از کشورها و به‌ویژه در مناطقی که تحت فشارهای اقتصادی قرار دارند، مردم به دنبال راه‌های جدید برای حفظ سرمایه‌های خود و مقابله با سرکوب‌های مالی و سیاسی هستند. در این شرایط، ارزهای دیجیتال به‌عنوان یک سیستم مالی جایگزین با ویژگی‌های خاص خود، به ابزاری جذاب تبدیل شده‌اند که می‌توانند در مقابله با محدودیت‌های اقتصادی و سیاسی، راه‌گشا باشند.

با توجه به این تحولات، پیش‌بینی می‌شود که روند استفاده از ارزهای دیجیتال در ایران همچنان ادامه یابد و در سال‌های آینده تقاضا برای این نوع دارایی‌ها در ایران بالا باقی بماند. این موضوع می‌تواند در طولانی‌مدت تأثیرات چشمگیری بر اقتصاد کشور و روند تعاملات مالی ایران با جهان داشته باشد.